Πώς τα τουρκικά νοσοκομεία "νικούν" τον κορωνοϊό

Όταν σημειώθηκαν τα πρώτα κρούσματα κορωνοϊού στη Τουρκία οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας περίμεναν τα χειρότερα, όπως ελλείψεις σε αναπνευστήρες και σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Οι ομοσπονδίες τούρκων γιατρών ΤΒΒ και νοσηλευτικού προσωπικού, δήλωναν τότε στη DW ότι το εθνικό σύστημα υγείας θα φθάσει γρήγορα στα όριά του όταν αρχίσουν να εισάγονται μαζικά ασθενείς στα νοσοκομεία. Η τουρκική κοινή γνώμη φοβόταν συνθήκες όμοιες με εκείνες στην Ιταλία.

Μέσα σε λίγους μόνο μήνες ο κορωνοϊός εξαπλώθηκε γρήγορα στη χώρα. Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Υγείας  τα κρούσματα δεκαπλασιάστηκαν τον περασμένο Απρίλιο, ενώ οι ρυθμοί εξάπλωσης του ιού έμοιαζαν με εκείνους των ΗΠΑ.

Οι ανησυχίες των γιατρών ωστόσο δεν επιβεβαιώθηκαν. Το εθνικό σύστημα υγείας της χώρας ανταποκρίθηκε καλύτερα στις εισαγωγές ασθενών από ό,τι αρχικά αναμενόταν. Σύμφωνα με στοιχεία της τουρκικής κυβέρνησης σήμερα χρησιμοποιείται τo 60% των μονάδων εντατικής θεραπείας, ενώ το υπόλοιπο 40% παραμένει διαθέσιμο αν παραστεί ανάγκη.

Στην πανεπιστημιακή κλινική Τσεραχπασά

Ειδικοί σε ζητήματα υγείας εκτιμούν ότι η επιτυχία οφείλεται στο καταρτισμένο ιατρικό προσωπικό, αλλά και τα οργανωμένα νοσοκομεία της χώρας. Το μεγαλύτερο τουρκικό νοσοκομείο, η πανεπιστημιακή κλινική Τσεραχπασά στην Κωνσταντινούπολη, αποτελεί την αιχμή του δόρατος του τουρκικού συστήματος υγείας στον αγώνα κατά της πανδημίας. Κανένα άλλο νοσοκομείο της χώρας δεν έχει δεχθεί τόσο πολλούς ασθενείς προσβεβλημένους με κορωνοϊό. Τα περισσότερα κρούσματα κορωνοϊού στη Τουρκία έχουν σημειωθεί άλλωστε στη Κωνσταντινούπολη.

Γιατροί, νοσοκόμες, καθαρίστριες και προσωπικό ασφαλείας εργάζονται εδώ και εβδομάδες υπό πολύ δύσκολες συνθήκες. Κάθε μέρα είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο προσβολής από τον ιό. Στον γιατρό Έμρέ Εσκαζάν συνέβη αυτό το οποίο φοβόταν περισσότερο. Προσβλήθηκε από τον ιό και νοσηλεύθηκε στον τόπο εργασίας του, την κλινική Τσεραχπασά. Επειδή όμως, όπως λέει ο ίδιος, ήταν νέος, υγιής και διέγνωσε έγκαιρα την ασθένεια τη ξεπέρασε εύκολα. Την ίδια περίοδο ωστόσο προσβλήθηκε και η μητέρα του, η οποία παρουσίασε υψηλό πυρετό και βήχα και στη συνέχεια διαγνώστηκε με πνευμονία. «Περάσαμε δύσκολα, αλλά τώρα όλα είναι καλά στην υγεία της», λέει ο Εμρέ Εσκαζάν.

Σήμερα ο τούρκος γιατρός έχει επιστρέψει πια στη δουλειά του και περιθάλπει και πάλι ασθενείς με κορωνοϊό. «Το γεγονός ότι πέρασα χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα την ασθένεια και ζω πλέον τη ζωή μου κανονικά, δίνει θάρρος στους περίπου 20 ασθενείς, οι οποίοι βρίσκονται υπό την ευθύνη μου», λέει ο Εμρέ Εσκαζάν.

Ενισχύθηκε η αλληεγγύη στην τουρκική κοινωνία

Η νοσοκόμα Κελέζ Γιαγίκ εργάζεται εδώ και 20 χρόνια στην πανεπιστημιακή κλινική της Κωνσταντινούπολης και έχει δει πολλά στο τμήμα της: από επιζώντες του «μεγάλου σεισμού» του 1999 μέχρι σοβαρά τραυματίες τρομοκρατικών επιθέσεων. «Τα γεγονότα αυτά και η μάχη των ασθενών να επιβιώσουν ήταν για εμάς μεγάλες προκλήσεις. Η διαφορά τώρα είναι ότι πρέπει εμείς να προστατευθούμε κι εμείς από τον ιό».

Στην αρχή, λέει η νοσοκόμα, το προσωπικό φοβόταν τον ιό. «Στο μεταξύ όμως ο φόβος έχει χάσει πια τη δύναμή του», προσθέτει η Κελέζ Γιαγίκ, η οποία δηλώνει ότι χαίρεται από τη μια όταν βλέπει πολλούς να αποθεραπεύονται και στενοχωριέται όταν βλέπει όσους νοσηλεύονται στην εντατική. Για την τουρκάλα νοσηλεύτρια είναι απολύτως αποδεκτό να εργάζεται αντί του κλασικού οκταώρου, 12 ή και 16 ώρες κάθε μέρα για να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις της αντιμετώπισης του κορωνοϊού.

Ο σκληρός αγώνας του προσωπικού στα νοσοκομεία έχει ωστόσο και μια θετική... παρενέργεια. Η πανδημία δεν προκάλεσε μόνο πόνο, αλλά ενίσχυσε την αλληλεγγύη στην τουρκική κοινωνία και μεταξύ των εργαζομένων στην πανεπιστημιακή κλινική Τσεραχπασά. «Ποτέ το κλίμα μεταξύ των εργαζομένων δεν ήταν τόσο καλό όσο σήμερα, τίποτα δεν σε βοηθά περισσότερο από συναδέλφους που σε στηρίζουν», λέει η Κελέζ Γιαγίκ.

Εμινέ Αλγκάν, Ντάνιελ Μπελούτ

Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος