Οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού

Ένας μήνας πέρασε μέχρις ότου το πετρέλαιο φθάσει στις ακτές. Τώρα στη Λουϊζιάνα είναι εμφανής πλέον η καταστροφή, όπως λέει ο βιολόγος Γιοργκ Φέντερν από την Greenpeace: «Οι άμεσες επιπτώσεις που παρατηρούμε αφορούν κυρίως τα πουλιά διότι αυτά προσπαθούν να ξεπλύνουν τα φτερά τους μέσα στο νερό, κολλάνε όμως πάνω στο πετρέλαιο και δηλητηριάζονται. Το δεύτερο είναι ότι ο βυθός, τα φυτά και τα ψάρια υφίστανται μια τρομερή καταστροφή. Χρειάζεται πάρα πολύς χρόνος για να επανέλθουν στην κατάσταση που ήταν πριν, αν φυσικά ποτέ επανέλθουν».

Ο Γερμανός βιολόγος θεωρεί πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να μπορέσουν οι ακτές να καθαριστούν. Άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως ο καθηγητής Λόρεντζ Σβάρκ από το Πανεπιστήμιο του Κιέλου, είναι λιγότερο απαισιόδοξοι και πιστεύουν στη γρήγορη φυσική αναγέννηση του οικοσυστήματος: «Είναι εκπληκτικό σε πολλές περιπτώσεις να βλέπει κανείς πόσο γρήγορα γίνεται η αναγέννηση της φύσης. Και μετά τον πόλεμο στο Ιράκ είχε εκφραστεί η άποψη πως ορισμένες θαλάσσιες περιοχές δεν θα μπορούσαν να συνέλθουν για πολλές δεκαετίες. Παρατηρώντας όμως σήμερα την κατάσταση μπορούμε να πούμε ότι είμαστε σχεδόν όπως παλιά».

Ανυπολόγιστη καταστροφή

Η αμερικανική κυβέρνηση για να περιορίσει την καταστροφή έδωσε την άδεια στην πετρελαϊκή εταιρεία ΒP να ψεκάσει με χημικά την πετρελαιοκηλίδα. Τα χημικά αυτά τη διαλύουν σε μικρότερα κομμάτια, τα οποία βυθίζονται στη συνέχεια μέσα στο νερό. Ο Μπομπ Ντέντλεϊ από την εταιρεία επαινεί τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν: «Πρόκειται για εντελώς αθώα μέσα, βιολογικά και καθόλου τοξικά».

Με την άποψη της εταιρείας δεν συμφωνεί φυσικά ο βιολόγος Γιοργκ Φέντερν: «Τα σπρέι, με τα οποία ψεκάζουν, φυσικά και δεν είναι αβλαβή αλλά δηλητηριώδη. Αν κάτι παρόμοιο είχε συμβεί σε ένα γερμανικό κόλπο, οι αρχές δεν θα χρησιμοποιούσαν αυτά τα μέσα διότι η ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη από ότι το κέρδος».

Ο Γερμανός επιστήμονας φαίνεται πάντως να επιβεβαιώνεται, αφού εντωμεταξύ και οι αμερικανικές αρχές απαγόρευσαν τη χρήση του ‘αθώου’ Corexit. Και η αλήθεια είναι πως κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσο μεγάλη είναι η καταστροφή διότι ποτέ πριν δεν υπήρξε τόσο μεγάλη ζημιά από μια πετρελαιοκηλίδα.

Rachel Gessat / Μαρία Ρηγούτσου

Υπεύθ. σύνταξης: Σπύρος Μοσκόβου