Οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της Κύπρου

Μόλις πριν από 5 χρόνια η Κύπρος ήταν ένα ακόμη προβληματικό μέλος της ευρωζώνης και αναγκαζόταν να υποστεί κούρεμα καταθέσεων. Σήμερα η χώρα έχει εξέλθει από το πρόγραμμα διάσωσης, αναβαθμίζεται από τους οίκους αξιολόγησης, καταθέτει πλεονασματικό προϋπολογισμό και «τρέχει» με ρυθμούς ανάπτυξης γύρω στο 4% ετησίως. Από όλα αυτά, ο Γερμανός ευρωβουλευτής Μίχαελ Γκάλερ βγάζει το εξής συμπέρασμα: «Κατ΄αρχάς διαπιστώνω ότι το φάρμακο φέρνει αποτελέσματα. Οι χώρες που είχαν εισέλθει σε πρόγραμμα διάσωσης, το έχουν ολοκληρώσει με επιτυχία. Μιλάμε για την Κύπρο, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, την Ελλάδα. Η προσπάθεια απέδωσε και αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει πρότυπο για όσους θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να εκπληρώνουν τα κριτήρια, για παράδειγμα για την ιταλική κυβέρνηση...»

Ωστόσο, υπάρχει και ο αντίλογος: μιλώντας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Στρασβούργο, ο ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Νεοκλής Σιλικιώτης κάνει λόγο για μία «νεοφιλελεύθερη πολιτική» που αυξάνει τις ανισότητες. «Η ανάπτυξη που προβάλλεται είναι μόνο προς όφελος των λίγων» υποστηρίζει. «Η χώρα μας δυστυχώς είναι πρωταθλήτρια στην Ευρώπη στην αύξηση εισοδηματικών ανισοτήτων και στην αύξηση της φτώχειας. Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι τα δύο μεγάλα οικονομικά εγκλήματα που διαπράχθηκαν τελευταία στην Κύπρο- το κούρεμα καταθέσεων το 2013 και το κλείσιμο του συνεργατισμού- δεν έχουν μόνο τη σφραγίδα της ΕΕ, είναι και δικά σας κατορθώματα κ.πρόεδρε». Στη δευτερολογία του ο Νίκος Αναστασιάδης αντέκρουσε τις κατηγορίες της αντιπολίτευσης, υπενθυμίζοντας την κατάσταση που εκείνος παρέλαβε από το ΑΚΕΛ. Όπως ανέφερε «το 2013 είχαμε ρευστά διαθέσιμα για τους μισθούς μόλις ενός μήνα των δημοσίων υπαλλήλων και υποχρεώσεις μέχρι τον Ιούλιο που ξεπερνούσαν τα 3 δις. Συνεπώς έπρεπε να ληφθούν άμεσα μέτρα. Ελήφθησαν. Υπήρξε και πρόταση ευνοϊκότερη από εκείνη που υιοθετήθηκε τελικώς. Δεν την απεδέχθη το Κοινοβούλιο, ήταν δικαίωμά του».

«Πρόβλημα εισβολής και κατοχής»

Πολλές οι αναφορές στις προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού και την επανένωση του νησιού στην Ολομέλεια του Στρασβούργου. Ο πρόεδρος της Κύπρου τόνισε ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα «εισβολής και κατοχής» και ότι η λύση θα ήταν πολύ κοντά κατά τον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντανά, εάν η Τουρκία αποδεχόταν το πλαίσιο επίλυσης των Ηνωμένων Εθνών και δεν προέβαλε απαιτήσεις που θα αλλοίωναν τον δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου. O επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ., Μανώλης Κεφαλογιάννης δηλώνει στην Deutsche Welle ότι «o κ.Αναστασιάδης έκανε μία πολύ σοβαρή ομιλία. Μίλησε με ωριμότητα και με διάθεση επίλυσης ενός μεγάλου προβλήματος, που για μισό αιώνα ταλαιπωρεί το ελληνικό έθνος, την ελληνοκυπριακή κοινότητα και βεβαίως, από την ένταξη της Κύπρου, και την ΕΕ. Και υπογράμμισε την αδιαλλαξία της Τουρκίας σε οποιαδήποτε διάθεση επίλυσης του Κυπριακού, είτε πιέζοντας την τουρκοκυπριακή κοινότητα, είτε αμέσως η ίδια, βάζοντας δεκάδες προσκόμματα για να μην υπάρξει επίλυση του Κυπριακού».

Ωστόσο, φαίνεται ότι πολλοί ευρωβουλευτές εξακολουθούν να βλέπουν ευθύνες και στις δύο πλευρές, αναμένοντας αμοιβαίους συμβιβασμούς. Όπως επισημαίνει ο Γερμανός ευρωβουλευτής Μίχαελ Γκάλερ «πρέπει να συνεχίσουμε τη δουλειά που είχε γίνει πέρσι στο Κραν Μοντάνά. Μία λύση θα ήταν προς αμοιβαίο όφελος, θα ήταν η αποκαλούμενη win win situation. Δείτε για παράδειγμα τις δυνατότητες που προσφέρει η εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου, θα ήταν μία οικονομική ένεση για ολόκληρο τον πληθυσμό της Κύπρου. Εύχομαι και οι δύο πλευρές να υπερβούν τον εαυτό τους, ώστε να γεφυρώσουν τις διαφορές...»

Υπέρ της ευρωπαϊκής άμυνας η Κύπρος

Οι ευαίσθητες γεωπολιτικές ισορροπίες φέρνουν την Κύπρο στην πρώτη γραμμή των χωρών που θέλουν μία στενή αμυντική συνεργασία στην Ευρώπη. Το επανέλαβε και στο Στρασβούργο ο Νίκος Αναστασιάδης. Ήδη η Λευκωσία συμμετέχει στην αποκαλούμενη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (Pesco), που αποτελεί το θεμέλιο για τη μελλοντική θεσμοθέτηση μίας ενιαίας αμυντικής πολιτικής. Ο Μίχαελ Γκάλερ υποστηρίζει ότι η Κύπρος μπορεί να ωφελήσει την κοινή προσπάθεια, αλλά να ωφεληθεί και η ίδια. «Έχει τόσο ενδιαφέρουσα γεωγραφική θέση αυτή η χώρα, βρίσκεται τόσο κοντά σε εστίες κρίσης, ώστε μπορεί να συνεισφέρει στην κατανόηση της περιοχής» επισημαίνει ο Γερμανός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. «Απέχει μόλις 200 χιλιόμετρα από τη Συρία και λίγο περισσότερο από το Ισραήλ ή τον Λίβανο. Υφίσταται και η ίδια αρνητικές συνέπειες. Μπορεί να μην είναι κύριος προορισμός για τις προσφυγικές ροές, αλλά δεν αποκλείεται να γίνει και αυτό. Επομένως η Κύπρος από τη μία πλευρά έχει συμφέρον να επιδιώκει λύσεις, ενώ από την άλλη πλευρά μπορεί να συμμετέχει σε κοινές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. Γιατί κανείς δεν μπορεί να βρει λύσεις μόνος του».

Γιάννης Παπαδημητρίου, Στρασβούργο