Μια μεγάλη τραγωδία

Τα πέτρινα σπίτια δεν άντεξαν, και χάθηκαν εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές. Οι πυροσβέστες συνέχισαν να εργάζονται κατά την διάρκεια όλης της νύχτας, με τεράστιο πνεύμα αυτοθυσίας. Υπάρχουν ακόμη κάποιες ελπίδες-έστω και περιορισμένες-να μπορέσουν να βρεθούν επιζώντες. Τα χωριά Aματρίτσε και Ακουμούλι, έχουν σχεδόν ισοπεδωθεί. Από την Ρώμη και από την Λ’Άκουϊλα -η οποία απέχει μόλις σαράντα χιλιόμετρα από το Αματρίτσε - συνεχίζουν να σπεύδουν εθελοντές, για να βοηθήσουν όπου είναι δυνατόν.

Η αλληλεγγύη και η συγκίνηση είναι τεράστια, σε ολόκληρη την Ιταλία. Σε όλες τις πόλεις, συγκεντρώνονται τρόφιμα και ρούχα για τους σεισμοπαθείς. Η Καθολική Εκκλησία έκανε γνωστό ότι στις 18 Σεπτεμβρίου θα ζητήσει από όλους τους πιστούς της να βοηθήσουν οικονομικά τους πληγέντες.

Η ανοικοδόμηση θα διαρκέσει πολύ

Οι περισσότεροι άστεγοι δεν θέλησαν, στο μεταξύ, να κοιμηθούν στους καταυλισμούς. Προτίμησαν να φιλοξενηθούν από φίλους και συγγενείς, για να νιώσουν, με τον τρόπο αυτό, μεγαλύτερη ψυχολογική στήριξη.

Και ο πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι, υπόσχεται ότι κανένας δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί, ενώ εγκρίνονται σήμερα και τα πρώτα μέτρα για την βοήθεια των σεισμοπαθών. Όσο για την ανοικοδόμηση, όμως, η Λ΄Άκουϊλα αποδεικνύει, δυστυχώς, ότι θα χρειασθεί σίγουρα πάνω από μία δεκαετία.

Αθανασία Συγγελλάκη, Ρώμη