Μετά την αντιπαράθεση ένας πιο ουσιαστικός διάλογος;

Η επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα που τελικά πραγματοποιήθηκε μετά από την επιμονή της Άγκυρας για βιαστική αναβάθμιση των συνομιλιών Ελλάδας -Τουρκίας κατέληξε σε δημόσια αντιπαράθεση των δύο υπουργών. Τα θέματα γνωστά. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ δεν άκουσαν κάτι καινούργιο. Όμως ουδείς περίμενε να τα ακούσει δημόσια κατά την διάρκεια δηλώσεων μετά από μια συνάντηση που είχε σκοπό να δείξει μια εικόνα εξωμάλυνσης, των δοκιμασμένων για μιά σχερδόν πενταετία σχέσεων δύο γειτονικών, συμμαχικών χωρών.

Το χάσμα που υπάρχει στις θέσεις των δύο πλευρών σε ό,τι αφορά το Δίκαιο της Θάλασσας αλλά και τα περισσότερα διμερή θέματα δεν άφηναν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για άμεσα, αλλά ούτε και μεσοπρόθεσμα απτά αποτελέσματα από έναν διάλογο που θα μπορούσε να προκύψει απο αυτή την διαδικασία. Εξάλλου, αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά δεν θα απαιτούνταν, δεκάδες γύροι των διερευνητικών για να μην καταλήξουν πουθενά οι διπλωμάτες. Μπορεί κατά διαστήματα να υπήρχαν οι πληροφορίες ότι υπήρξε σύγκλιση σε μεγάλο ποσοστό στα θέματα του Αιγαίου. Όμως το προφανές είναι ότι οι θέσεις των δύο πλευρών απέχουν τόσο που δεν μπορούν ούτε να αποφασίσουν σε τι διαφωνούν για να πάνε σε διεθνή επιδιαιτησία. Να προσφύγουν δηλαδή στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαίου της Θάλασσας ή το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Πέρα από την αρχική τοποθέτηση του Τσαβούσογλου που προσπάθησε με διπλωματικές αιχμές για την τρομοκρατία, το μεταναστευτικό και τις μειονότητες να παρουσιάσει την θετική ατζέντα και την πρόθεση Ερντογάν να συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ακούστηκε δημόσια και αυτή η διάσταση της διαφωνίας για το Δίκαιο της Θάλασσας που δεν έχει υπογράψει η Τουρκία.

Το ζητούμενο είναι μια ειλικρινής προσέγγιση

Πέρα όμως από την άκομψη δημόσια αντιπαράθεση ας μην ξεχνάμε ότι βασική πολιτική στάση του Προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν είναι να λέει πολλάκις δημόσια τα σύκα-σύκα και την σκάφη-σκάφη. Όλοι θυμόμαστε τη θύελλα που είχε ξεσπάσει μετά την συνάντηση του με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.

Ίσως λοιπόν μια ειλικρινής προσέγγιση, έστω και με δημόσια σκληρή αντιπαράθεση, πλέον δύναται να οδηγήσει σε πιο ουσιαστικό διάλογο και όχι στην δοκιμασμένη και τετρημένη, ειδικά το τελευταίο διάστημα στείρα πολιτική παράλληλων δημόσιων τοποθετήσεων βάση των εθνικών θέσεων της κάθε πλευράς. Έιδικά τώρα που τους τελευταίους μήνες η καυτή πατάτα των “ευθυνών” για ένα πιθανό ναυάγιο, έχει γίνει γιογιό ανάμεσα στις δυο πλευρές μέσω διελκυστίνδας παράλληλων μονολόγων αξιωματούχων των δύο χωρών.

Το μήνυμα που ανήρτησε στο τουίτερ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας μετά την δημόσια αντιπαράθεση αφήνει κάποια περιθώρια αισιοδοξίας, ότι τουλάχιστον θα επιχειρηθεί το επιθυμητό για ειλικρινή και επικοδομητικό τρόπο προσέγγισης των διαφορών προς όφελος και των δύο χωρών.

“Συμφωνήσαμε με τον ΥπΕξ Δένδια να συνεχιστεί ο διάλογος.” λέει πρώτα ο Τσαβούσογλου και καταλήγει λέγοντας ότι η Άγκυρα προσμένει από την Ελλάδα “πιο ειλικρινή και επικοδομητική στάση”. Από την άλλη, πρέπει πρώτα να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός της δημόσιας αντιπαράθεσης στην οποία εντάσσεται η επίθεση του εκπροσώπου του κυβερνώντος κόμματος Ομέρ Τσελίκ κατά του Υπ Εξ της Ελλάδας για να δούμε πως και πότε μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόσκληση του Νίκου Δένδια, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.

 

Ανδρέας Ρομπόπουλος, Κωνσταντινούπολη