Μαλλιά κουβάρια με το εμβόλιο της AstraZeneca

Αυτός δεν είναι πόλεμος. Είναι ομολογία αποτυχίας μιας επιχείρησης εμβολιασμού υπό τη σημαία της ΕΕ και με αρνητικό αντίκτυπο στις κυβερνήσεις και τους πολίτες των κρατών-μελών. Με αυτήν τη φράση θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει τα γραφόμενα στο γερμανικό τύπο, την επόμενη της δημοσίευσης μιας συμφωνίας-πλαισίου της Κομισιόν με την AstraZeneca, με πολλά επίμαχα σημεία μαυρισμένα. Όλοι είναι εναντίον όλων. Οι Βρυξέλλες εναντίον του Λονδίνου, το Λονδίνο εναντίον του Βερολίνου, επειδή θεωρεί ότι κινεί τα νήματα σε αυτόν τον “πόλεμο εμβολίων”, αλλά και η Σκωτία εναντίον της Βρετανίας, γιατί ο εμβολιασμός κυλά εκεί αργά σε σύγκριση με την υπόλοιπη χώρα.

Υπόθεση ζωής ή θανάτου

“Η ρητορική κλιμάκωση της διένεξης με το εμβόλιο της AstraZeneca προδίδει ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα” υπογραμμίζει ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung. „Πρόκειται στην κυριολεξία για ζωή ή θάνατο, για εμπιστοσύνη σε κρατικούς και Ευρωπαίους παίκτες, που τώρα προφανώς χωρίς να έχουν γνώση κάνουν δηλώσεις με σκληρές κατηγορίες ή κάνουν λόγο με κάθε σοβαρότητα για πόλεμο εμβολίων. Όσοι στο Λονδίνο αγανακτούν για έναν δήθεν ευρωπαϊκό εθνικισμό σε σχέση με τα εμβόλια, καλό θα ήταν να ρίξουν μια ματιά στα δικά τους συμβόλαια με την AstraZeneca. Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε, εάν συνήφθησαν συμφωνίες για παράδοση του εμβολίου κατά προτεραιότητα. Εάν υπάρχει ηθική, τότε είναι μόνο μία: Όλοι πρέπει να έχουν δίκαιη πρόσβαση στα εμβόλια, είτε μένουν στην Αγγλία, στην Έση, ή όπου αλλού στον κόσμο”.

Ο σχολιαστής της Süddeutsche Zeitung τα βάζει με τον μάνατζερ της βρετανοσουηδικής φαρμακευτικής εταιρείας Πασκάλ Σοριό. “Μας είπε ότι το συμβόλαιο δεν εγγυάται τις προς παράδοση ποσότητες και ότι η εταιρεία δεν επιτρέπεται να ανακατευθύνει εμβόλια από βρετανικά εργοστάσια στην ΕΕ. Και τα δύο διαβάζονται εντελώς διαφορετικά στο κείμενο του συμβολαίου, που δημοσίευσε η Κομισιόν. Αλλά πριν το κάνει η AstraZeneca μαύρισε ορισμένα σημεία. Οι πολίτες περιμένουν εξηγήσεις, αλλά η εταιρεία καταφεύγει σε μυστικοπάθεια. Ένα σοβαρό λάθος, αλλά και θράσος”.

“Το φάντασμα των Βρυξελλών”

Ξεφυλλίζοντας το περιοδικό Spiegel που κυκλοφορεί σήμερα στα περίπτερα, πέφτουμε πάνω σε μια φωτογραφία. Δείχνει μια σιωπηλή πρόεδρο της Κομισιόν, την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν μέσα σε ασανσέρ με τη μάσκα στο στόμα και τη μύτη. Σιωπηλή. “Αυτή που τέλος Νοέμβρη”, όπως υπενθυμίζει ο αρθρογράφος, “δήλωνε κατενθουσιασμένη επειδή χάρη στην Κομισιόν, χάρη στα συμβόλαια με τους παραγωγούς, όλοι οι Ευρωπαίοι θα είχαν πρόσβαση στα πολλά υποσχόμενα εμβόλια κατά του κορωνοϊού. Όταν τον Δεκέμβριο διαπιστώθηκε ότι μετά τα Χριστούγεννα θα εμβολιάζονταν οι πρώτοι στην ΕΕ, υπερακόντισε σε πάθος γράφοντας στο twitter ότι είναι η στιγμή της Ευρώπης. Και όταν τα Χριστούγεννα ξεκίνησαν οι εμβολιασμοί, έκανε λόγο για μια συγκινητική στιγμή ενότητας, για μια ευρωπαϊκή ιστορία επιτυχίας. Στο μεταξύ η Ούρσουλα φον ντερ Λάινεν έγινε εμφανώς πιο σιωπηρή, ίσως να οφείλεται στο ότι η υποτιθέμενη ιστορία επιτυχίας απειλεί να γίνει η μεγαλύτερη αποτυχία στην καριέρα της“.

Ο αρθρογράφος του περιοδικού την αποκαλεί “Φάντασμα των Βρυξελλών”. Γιατί όσο ποιο ηχηρά εκφράζεται η κριτική σε βάρος της, τόσο λιγότερο ακούγεται η συνήθως άκρως επικοινωνιακή πρόεδρος της Κομισιόν. “Αιτήματα για συνεντεύξεις μπλοκάρονται συστηματικά από το τμήμα επικοινωνίας της, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει εξαφανιστεί. Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός δεν μπόρεσε ωστόσο να παρακάμψει το θέμα. Τώρα οι εταιρίες θα πρέπει να παραδώσουν, είπε. Το μήνυμα; Το φταίξιμο το έχουν οι εταιρείες, όχι εμείς, όχι εγώ”.

Τόνι Μπλίνκεν, ο νέος Αμερικανός ΥΠΕΞ

Μια πολυσυζητημένη φωτογραφία κοσμεί το πορτρέτο του Άντονι Μπλίνκεν, του Τόνι για τους στενούς του φίλους, στο Spiegel. Στο λεγόμενο δωμάτιο Situation room ο πρόεδρος Ομπάμα, ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν, η Χίλαρι Κλίντον κι άλλοι σύμβουλοι και στρατιωτικοί παρακολουθούν ζωντανά την επιχείρηση σύλληψης του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Πίσω τους ένας άνδρας με μπλε πουκάμισο. Ήταν ο Μπλίνκεν, ο νυν νέος υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ. „Ο Μπλίνκεν ενσαρκώνει τον τύπο Αμερικανού επικεφαλής της διπλωματίας, που δεν θα είχε καμιά ευκαιρία υπό τον Ντόναλντ Τραμπ” τον περιγράφει ο αρθρογράφος. “Μετά τον άτυχο μάνατζερ του πετρελαίου Ρεξ Τίλερσον και το γεράκι της εξωτερικής πολιτικής Μάικ Πομπέο, ο Μπλίνκεν καλείται να αποκαταστήσει όχι μόνο τη σημασία του αξιώματος, αλλά κι αυτή της χώρας του …Ο νέος αρχηγός της αμερικανικής διπλωματίας δεν έχει μόνο την κάλυψη του προέδρου, αλλά και την απαραίτητη αυτοπεποίθηση, για να βάλει τη σφραγίδα του στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ”.

Ο Γερμανός αρθρογράφος επικαλούμενος μαρτυρίες ανθρώπων που τον ξέρουν επισημαίνει ότι θα ήταν απλοϊκό να αποκαλούσε κανείς τον Μπλίνκεν οπαδό του παρεμβατισμού. Αλλά είναι μετά βεβαιότητος κάποιος που πιστεύει ότι καθήκον των ΗΠΑ είναι να βάζει κανόνες και νόρμες. “Ο Μπλίνκεν θα προσπαθήσει να καθαρίσει τα συντρίμμια που άφησε πίσω της η εποχή Τραμπ”. Ένα άλλο σημείο που χαροποιεί τους Γάλλους είναι ότι επειδή έζησε από παιδί πολλά χρόνια στο Παρίσι, μιλά γαλλικά σχεδόν σαν μητρική του γλώσσα. Την πρώτη συνομιλία την έκανε στη μητρική γλώσσα του Γάλλου ομολόγου του Ζαν Υβ λε Ντριάν. Χωρίς “αξάν”.

Ειρήνη Αναστασοπούλου