Λίβανος ένα χρόνο μετά τη δολοφονία Χαρίρι

«Ο Λίβανος δεν ευτύχησε, ούτε στον πόλεμο, ούτε στην ειρήνη», λέει η τηλεπαρουσιάστρια του Future TV του καναλιού που ανήκε στον Ραφίκ Χαρίρι, τον άνθρωπο που πριν από ένα χρόνο σκοτώθηκε στη Βηρυτό μαζί με άλλα 20 άτομα από ισχυρή έκρηξη βόμβας. «Στην αρχή νομίσαμε ότι είναι σεισμός, αλλά μετά από λίγα λεπτά ακούσαμε την έκρηξη», θυμάται ο ιδιοκτήτης παρακείμενου καταστήματος που καταστράφηκε ολοσχερώς.

Μετά τη δολοφονία Χαρίρι ακολούθησε ένας πραγματικός, πολιτικός σεισμός. Η οργή για τη δολοφονική επίθεση και τους Σύρους, που από την αρχή συγκέντρωσαν τις υποψίες ένωσε πρόσκαιρα τους Λιβανέζους. Ακολούθησαν και άλλες πολιτικές δολοφονίες, όπως του δημοσιογράφου Γκιμπράν Τουένι τον περασμένο Δεκέμβριο. Στο μεταξύ όμως είχε μεσολαβήσει η αποχώρηση της Συρίας, μετά από 29 χρόνια στρατιωτικής παρουσίας της στο Λίβανο. Το καλοκαίρι πραγματοποιήθηκαν εκλογές, τις οποίες κέρδισε το αντισυριακό στρατόπεδο. Ο ΟΗΕ συνέστησε εξεταστική επιτροπή για να παρουσιάσει μέχρι τα τέλη του 2005 το πόρισμά της. Η έρευνα ανατέθηκε στο Γερμανό εισαγγελέα εφετών Ντέτλεφ Μέλις που δήλωνε ότι «υπάρχουν αρκετά ίχνη που πρέπει να ερευνηθούν. Πρόκειται για μία πολύ συγκεκριμένη ενέργεια, σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, εναντίον συγκεκριμένου στόχου. Και αν με ρωτάτε για τις πιθανότητες θα έλεγα ότι έχουμε 60 προς 40 να καταλήξουμε σε ένα λογικό αποτέλεσμα».

Τα αποτελέσματα που προέκυψαν στην πορεία των ερευνών ήταν άκρως επιβαρυντικά για τη Δαμασκό. Ο κ.Μέλις και το επιτελείο του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πίσω από τη δολοφονία του Χαρίρι βρίσκονται μέλη της συριακής κυβέρνησης και συγγενείς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, που βρέθηκε υπό εντεινόμενη συνεχώς διεθνή πίεση. Ο ίδιος, ο Άσαντ απέρριψε κάθε ανάμειξη της Συρίας, μεταθέτοντας την ευθύνη σε αντι-συριακούς παράγοντες του Λιβάνου.

Πάντως, η σχέση Συρίας-Λιβάνου υπέστη ανήκεστο βλάβη. Αυτό φάνηκε και με τις σημερινές μαζικές διαδηλώσεις, ένα χρόνο μετά τη δολοφονία Χαρίρι, καθώς χιλιάδες διαδηλωτές συνέρευσαν στη Βηρυτό από όλα τα μέρη του Λιβάνου. Ταυτόχρονα όμως δίνεται και μια εικόνα ενότητας του Λιβάνου, η οποία δεν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα της χώρας. Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις είναι διασπασμένες. Μετά τις ταραχές που προκάλεσαν εξτρεμιστές μουσουλμάνοι στο χριστιανικό τομέα της Βηρυτού εντείνεται η ανησυχία για ένα νέο εμφύλιο πόλεμο.