"Ιστορική συμφωνία" με πολλά "αγκάθια"

"Η φυγή προς τα εμπρός της Ευρώπης" είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Süddeutsche Zeitung του Μονάχου. Στο άρθρο της η εφημερίδα κάνει λόγο για "ιστορική συμφωνία", με την οποία ΕΕ και Τουρκία επιχειρούν να αντιμετωπίσουν το προσφυγικό ζήτημα. Αλλά όπως τονίζεται, παραμένει "ιδιαίτερα αβέβαιο" εάν θα τα καταφέρουν. Μεταξύ άλλων η εφημερίδα επισημαίνει: "Κάποιοι θεωρούν απολύτως απαραίτητη τη συμφωνία με την Τουρκία, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να σταματήσει η ροή των προσφύγων. Άλλοι πιστεύουν ότι είναι παράνομη και ανήθικη και υποστηρίζουν ότι με την επανεισδοχή όλων των προσφύγων στην Τουρκία ουσιαστικά παρακάμπτεται το ατομικό δικαίωμα στη χορήγηση πολιτικού ασύλου, όπως αυτό κατοχυρώνεται σε διεθνείς συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση διαφαίνεται ήδη, ότι πολύ σύντομα τα δικαστήρια θα μπορούσαν να σταματήσουν το συγκεκριμένο κομμάτι της συμφωνίας". Μάλιστα ο Καρλ Κοπ, επικεφαλής της ανθρωπιστικής οργάνωσης Pro Asyl, δηλώνει στη Süddeutsche Zeitung ότι θα προσπαθήσει να εμποδίσει την επανεισδοχή μεταναστών στην Τουρκία, προσφεύγοντας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Σε ανάλυσή της για την κατάσταση στην Ελλάδα, η Süddeutsche Zeitung αναφέρεται επίσης στις πολιτικές, αλλά και πρακτικές δυσκολίες του εγχειρήματος: "Επί του παρόντος οι πρόσφυγες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην Ελλάδα. Για να τους απελάσει κάποιος, θα πρέπει προηγουμένως να τους εντοπίσει. Πριν έλθει στην εξουσία η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα το 2015, οι μετανάστες παρέμεναν σε καταυλισμούς κλειστού τύπου. Οι συνθήκες εκεί ήταν συνήθως αποκρουστικές. Γι αυτό ο Τσίπρας και το αριστερό κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορούσαν εύκολα να επιστρέψουν στο καθεστώς των κλειστών καταυλισμών. Επιπλέον η ΕΕ θέλει να αναγνωριστεί η Τουρκία στην Ελλάδα ως ασφαλής τρίτη χώρα με προεδρικό διάταγμα, ει δυνατόν και με νόμο (που θα ψηφιστεί στη Βουλή). Μέχρι στιγμής λέγεται ότι ο πρόεδρος διστάζει, αν και έχει λάβει προ πολλού το σχετικό έγγραφο. Και στο κοινοβούλιο η πλειοψηφία της κυβέρνησης Τσίπρα κρέμεται πλέον από μία κλωστή".

Βοηθώντας την Ελλάδα μέσω ...Τουρκίας

Τον ρόλο της Άνγκελα Μέρκελ εξάρει η Frankfurter Allgemeine της Φραγκφούρτης, επισημαίνοντας: "Η συμφωνία με την Τουρκία μπορεί να θεωρηθεί και ως συνέχιση της πολιτικής διάσωσης προς την Ελλάδα, στην οποία έχουν επενδυθεί ήδη υπερβολικά πολύ χρήμα, χρόνος και πολιτικό κεφάλαιο, για να παρακολουθεί σήμερα άπραγο το Βερολίνο την κατάρρευση της ασταθούς αυτής χώρας υπό το βάρος προσφυγικών ροών. Αλλά ούτε και για την Τουρκία έχει κανένα συμφέρον η ΕΕ να τη βλέπει να εξελίσσεται σε εστία κρίσης στον νοτιοανατολικό πυλώνα του ΝΑΤΟ. Από αυτήν την άποψη τα έξι δισεκατομμύρια δεν είναι πεταμένα λεφτά. Μάλλον ψίχουλα είναι σε σχέση με το μακροπρόθεσμο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό κόστος που θα είχε μόνο στη Γερμανία η ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών. Από όλους τους ευρωπαίους ηγέτες η Άνγκελα Μέρκελ εργάστηκε περισσότερο και πιο επίμονα για τη συμφωνία με την Τουρκία, η οποία συνοδεύεται από ένα φιλόδοξο χρονοδιάγραμμα. Το ότι υπήρξε συμφωνία, οφείλεται κυρίως στην ίδια. Αυτό σημαίνει όμως ότι επωμίζεται και τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις συνέπειες (της συμφωνίας)".

Σε άλλη στήλη, η Frankfurter Allgemeine πλέκει το εγκώμιο του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη για τη διακυβέρνησή του, αλλά και την "αποφασιστική", όπως τονίζει, συμβολή του στην επιτυχή έκβαση των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Ο ανταποκριτής της εφημερίδας τονίζει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης αποτελεί "ευτύχημα" για την Κύπρο, αλλά και για όλους όσους έχουν να κάνουν με την Κύπρο: "Αξιόπιστος, χωρίς εκρήξεις θυμικού, πραγματιστής. Κάτι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί στη συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας για την προσφυγική κρίση- μία εξίσωση με πολλούς αγνώστους ούτως ή άλλως- θα έχει αποφασιστικό ρόλο και η Κύπρος, εάν η Άγκυρα προτίθεται σοβαρά να αναζωογονήσει την ενταξιακή διαδικασία, όπως επισήμως διατείνεται".

Γιάννης Παπαδημητρίου