Η Ευρώπη στο στόχαστρο του τζιχάντ
24 Οκτωβρίου 2008Το θέμα αυτό συζητούν πολιτικοί, ειδικοί σε θέματα ασφάλειας και επιστήμονες στο φετινό ετήσιο συμπόσιο του BND που οργανώνει στο Βερολίνο η γερμανική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών BND. Ο υπουργός καγκελαρίας Τόμας ντε Μεζιέρ, πολιτικός προϊστάμενος των μυστικών υπηρεσιών είναι της άποψης ότι στη Γερμανία θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να σημειωθεί μια τρομοκρατική επίθεση. Συνιστά όμως ταυτόχρονα ψυχραιμία. "Πανικός, υπερβάλλων ζήλος, και απόγνωση βοηθούν εξίσου ελάχιστα όπως το μίσος για τις μειονότητες και τους ξένους", λέει ο Τόμας ντε Μεζιέρ.
Η τρομοκρατία στοιχείο των ευρωπαϊκών κοινωνιών
Ιδιαίτερα απειλητικό θεωρούν οι ειδικοί το βορειο-αφρικανικό σκέλος της Αλ Κάιντα, το οποίο προσπαθεί από τη Βόρεια Αφρική να διεισδύσει, να στρατολογήσει μέλη και σχεδιάσει επιθέσεις. Η τρομοκρατία αποτελεί πλέον στοιχείο των ευρωπαϊκών κοινωνιών, διαπιστώνει ο διευθυντής του BND Έρνστ Ούρλαου. "Οι δράστες της επίθεσης στη Μαδρίτη ριζοσπαστικοποιήθηκαν στην Ισπανία, οι δράστες της επίθεσης του Λονδίνου γεννήθηκαν σχεδόν όλοι στη Βρετανία. Το ίδιο ισχύει και για τα μέλη της Ένωσης Τζιχάντ της λεγόμενης ομάδας του Ζάουερλαντ που συνελήφθηκαν το Σεπτέμβριο του 2007. Αυτή η υπόθεση είναι σημαντική για μάς, διότι πρόκειται για Γερμανούς που ασπάστηκαν το Ισλάμ και συνέβαλαν τα μέγιστα στο σχεδιασμό των επιθέσεων".
Η νέα γενιά ισλαμιστών τρομοκρατών
Η διαφορά με τους μέχρι τώρα ισλαμιστές τρομοκράτες, η νέα γενιά δεν προέρχεται από ένα αυστηρό θρησκευτικό περιβάλλον, εξηγεί ο πρόεδρος του Ιδρύματος Επιστήμης και Πολιτικής Φόλκερ Πέρθες. Η σχέση τους με το ισλάμ είναι πολύ επιφανειακή. τα κίνητρα της ένταξής τους σε μία ισλαμική κίνηση προέρχεται κατά κανόνα από οργή για την αδικία και την έλλειψη σεβασμού. "Η πλειονότητα του αραβικού μουσουλμανικού κόσμου δεν είναι ούτε ριζοσπάστες, ούτε οπαδοί της βίας, αλλά έχουμε να κάνουμε τουλάχιστον με δύο γενιές οργισμένων νεαρών ανδρών και γυναικών που μετουσιώνουν την οργή σε βία. Το κίνητρο όπως ακούμε σε περιόδους οικονομικής κρίσης δεν είναι μόνο η απληστία, αλλά και η οργή όταν αναζητούν σεβασμό, αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη, και δεν τα βρίσκουν ή πιστεύουν ότι δεν τα βρίσκουν". Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι η μάχη κατά της τρομοκρατίας μπορεί να κερδηθεί με στρατιωτικά μέσα, λέει ο Πέρτες. Συνιστά στους πολιτικούς να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα στις μουσουλμανικές χώρες, ακόμα και σε εκείνες που θεωρούνται μετριοπαθείς. Οι δυτικές χώρες θα πρέπει να συνεργαστούν με ιδιαίτερα συντηρητικές δυνάμεις αυτών των χωρών, διότι χωρίς αυτές δεν μπορούν να γίνουν βήματα προόδου, για παράδειγμα στο Πακιστάν, ή την Παλαιστίνη.