Η επιδίωξη της Γερμανίας να γίνει μόνιμο μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ με δικαίωμα βέτο, προκαλεί αρνητικές αντιδράσεις ακόμη και φιλικών χωρών
10 Δεκεμβρίου 2004τερ
. Η γνωστή θέση της Γερμανίας μέχρι τώρα ήταν ότι επιδιώκει μία θέση μονίμου μέλους στο υπό διεύρυνση Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, χωρίς να δίνει ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα του βέτο. Ο Σρέντερ όμως αιφνιδίασε, υπογραμμίζοντας στην Ιαπωνία, ότι κατά τη μεταρρύθμιση του ΟΗΕ 'δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν δύο μέτρα και δύο σταθμά'. Η αναφορά του Σρέντερ στοχεύει στη μία από τις δύο προτάσεις μεταρρύθμισης του ΣΑ, σύμφωνα με την οποία, το ανώτατο όργανο του ΟΗΕ θα διευρυνθεί με άλλα έξι, στα συνολικά έντεκα μόνιμα μέλη, τα νέα μέλη όμως δεν θα έχουν δικαίωμα βέτο.
Στην αναζήτηση συμμαχιών, το πρόβλημα της Γερμανίας είναι ότι οι περισσότερες χώρες δεν θέλουν να ακούσουν για βέτο. Ακόμα και οι φίλα προσκείμενοι στη Γερμανία, Ελβετοί αποσαφηνίζουν ότι είναι κατά του βέτο για τα νέα μέλη, όπως δήλωσε ο πρέσβης της Ελβετίας στον ΟΗΕ Peter Maurer.
Σύμμαχος της Γερμανίας είναι η Βραζιλία, που ζητά επίσης να γίνει μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας με δικαίωμα βέτο. Γερμανία, Βραζιλία, Ιαπωνία, και Ινδία αποτελούν τη λεγόμενη ομάδα των τεσσάρων που χτυπούν την πόρτα του ΣΑ, ισότιμα με τα μέχρι τώρα πέντε μόνιμα μέλη του οργάνου.
Κόντρα στην επιδίωξη του καγκελάριου Σρέντερ, ο ελβετός πρέσβης ελπίζει πως το βέτο, το οποίο θεωρεί ότι είναι κατάλοιπο του Ψυχρού Πολέμου, αν δεν καταργηθεί, τουλάχιστον να περιοριστεί, σημειώνοντας την ικανοποίησή του, γιατί στις προτάσεις που διαμορφώθηκαν, μετά τις ζυμώσεις των τελευταίων μηνών, περιλαμβάνεται και η πρόταση να περισταλεί η χρήση του βέτο ακόμη και για τα σημερινά μόμιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας', σημειώνει ο πρέσβης της Ελβετίας, Μάουρερ. Ο ίδιος, όπως και πολλοί άλλοι πολέμιοι του βέτο, θεωρούν ότι το δικαίωμα της αρνησικυρίας αποτελεί μεγάλη τροχοπέδη για το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπως έδειξε η πρόσφατη αντιπαράθεση για το Νταφούρ, όπου η Κίνα με το βέτο της απέτρεψε της κυρώσεις εναντίον του Σουδάν. 'Υπάρχουν περιφερειακές κρίσεις, οι οποίες δεν μπαίνουν στην ατζέντα του Συμβουλίου Ασφαλείας, ακριβώς επειδή ορισμένα κράτη μέλη έχουν μονίμως το δικαίωμα του βέτο', υπογραμμίζει ο Μάουρερ.
Το πρόβλημα για το Σρέντερ είναι η απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων για την ευόδωση των γερμανικών σχεδίων. Στους διαδρόμους του ΟΗΕ ψυθιρίζεται ότι εύκολα οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να οργανώσουν 64 αποχές για να τορπιλίσουν το γερμανικό όνειρο.