Η αναβίωση του λαϊκισμού και οι γερμανικές ευθύνες

Μετά την Εσθονία και την Τσεχία χτες και προχτές, η καγκελάριος Μέρκελ μεταβαίνει σήμερα στη Βαρσοβία όπου θα συναντηθεί με τους πρωθυπουργούς των χωρών του Βίζεγκραντ (Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία).

Στην πολωνική πρωτεύουσα, σχολιάζει η Neue Osnabrücker Zeitung, η Αγκ. Μέρκελ θα πρέπει να δει κατάματα την πραγματικότητα, «το γεγονός δηλαδή ότι η Ευρώπη δεν αποδέχεται την προσφυγική της πολιτική. Εάν η Μέρκελ δεν θέλει να διχάσει ακόμη περισσότερο την ΕΕ, θα πρέπει να τερματίσει την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και αντ΄ αυτού να σκεφτεί πώς θα διασφαλίσει τα σύνορα. Το έδαφος είναι ακόμη πρόσφορο, διότι η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Πράγας βλέπει με θετικό μάτι την Μέρκελ. Μετά τις εκλογές του 2017 όμως ενδέχεται να ενισχυθούν οι ακροδεξιοί. Επιπλέον η Μέρκελ θα πρέπει να ασκήσει την επιρροή της στις ΗΠΑ, προκειμένου να αναζητηθεί επιτέλους και σε συνεργασία με τους Ρώσους μια λύση για το συριακό. Μόνον τότε θα σταματήσουν και οι προσφυγικές ροές από τη Συρία προς την Ευρώπη».

Η Rhein-Neckar-Zeitung: «Ο τόνος στις συνομιλίες έχει αλλάξει. Και όχι μόνον. Έχει αλλάξει και η αντίληψη. Η Γερμανία που επέμενε πάντα τόσο πολύ στην τήρηση των κανόνων, η οποία επέβαλε το δόγμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας, εμφανίζεται αίφνης ως εκείνη που παραβιάζει κανόνες. Κανείς δε ρωτήθηκε, όταν από το ευρωπαϊκό μαγικό καπέλο ‘βγήκε' η ποσόστωση για τους πρόσφυγες. Πλέον γίνεται ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών. Το ότι αυτό λειτουργεί, οφείλεται όμως και στην αναβίωση του λαϊκισμού».

Ιστορική ευκαιρία για την Κολομβία

Εκτενείς οι αναφορές σήμερα και στην ιστορική συμφωνία ειρήνης που υπέγραψαν η κυβέρνηση της Κολομβίας και οι αντάρτες των Farc, η οποία βάζει ουσιαστικά τέλος σε έναν εμφύλιο πόλεμο που μαστίζει τη χώρα για περισσότερο από μισό αιώνα.

Η Süddeutsche Zeitung: «Πρόκειται για μια συμφωνία την οποία πολλοί θεωρούσαν αδιανόητη σε μια χώρα όπου η αιματοχυσία αποτελεί τρόπον τινά κομμάτι της εθνικής ταυτότητας. Στην Κολομβία μόνον οι συνταξιούχοι γνωρίζουν πώς είναι η ζωή χωρίς τον διαρκή φόβο να βρεθείς στη γραμμή του πυρός μεταξύ αριστερών ανταρτών, δεξιών παραστρατιωτικών και μονάδων του στρατού. Η χώρα έχει πλέον τη μοναδική ευκαιρία να εισέλθει σε μια νέα εποχή. Εντούτοις, ο δρόμος που οδηγεί από την θεωρητική ειρήνη σε μια ειρήνη που είναι κοινή αντίληψη, είναι ακόμη μακρύς».

Στις αρχές Οκτωβρίου οι Κολομβιανοί θα κληθούν στις κάλπες για να τοποθετηθούν επί της συμφωνίας. «Γιατί να πει ο κολομβιανός λαός όχι στην ειρήνη;», διερωτάται η Tageszeitung. «Το δημοψήφισμα δεν πρόκειται να αποτύχει λόγω ελλιπούς συμμετοχής, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο έθεσε το σχετικό όριο μόλις στο 13%. Ωστόσο πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγούνται οι αντίπαλοι της συμφωνίας. Θα πρέπει να εξετάσει κανείς προσεκτικά τα βαθύτερα αίτια. Ορισμένοι θα εκμεταλλευτούν την κάλπη και ως ένα δημοψήφισμα για τον πρόεδρο Σάντος, με το έργο του οποίου είναι ικανοποιημένοι ελάχιστοι. Αποφασιστικής σημασίας κριτήριο όμως είναι το περιεχόμενο της συμφωνίας. Τι θα γίνει εάν ορισμένοι μαχητές των Farc κρατήσουν τα όπλα τους και συνεχίσουν ως μη πολιτικοί εγκληματίες; Την ίδια ώρα σε πολλούς δεν αρέσει ότι οι Farc θα εκπροσωπούνται στη Βουλή ως πολιτική δύναμη και το ότι προβλέπονται ιδιαίτερα ήπιες ανώτατες ποινές για τους πρώην αντάρτες».

Κώστας Συμεωνίδης