Επιτυχημένη χρήση αντισωμάτων κατά του Aids

Τα ζώα δεν έπρεπε πρώτα να σχηματίσουν αντισώματα. Τα είχαν ήδη στο αίμα τους, πριν μολυνθούν με τον ιό του Aids.

Διαφορετικά είναι τα εμβόλια κατά της ιλαράς ή της γρίπης. Εκεί λειτουργεί αυτόματα το ανοσοποιητικό σύστημα. Γίνονται ενέσεις στον άνθρωπο ενός μέρους του ιού και το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου ‘απαντά’ άμεσα στον ιό και δημιουργεί αντισώματα.

Τα αντισώματα που ακολουθούν την πορεία του αίματος αποβάλλονται πάλι από το σώμα και έτσι μετά από λίγο καιρό εκπίπτει η προστασία. Τα αντισώματα θα πρέπει λοιπόν να συνεχίσουν να υπάρχουν ώστε να μπορέσει να διατηρηθεί η δράση.

Στα πειράματα στις ΗΠΑ οι επιστήμονες χορήγησαν μόνο μια φορά αντισώματα. Παρόλα αυτά η προστασία διήρκησε 23 ολόκληρες εβδομάδες. Οι επιστήμονες κατάφεραν να αλλάξουν τα αντισώματα ώστε να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια.

«Ένας από τους στόχους μας είναι τα αντισώματα του ιού του Aids να τα αλλάξουμε έτσι ώστε μόνο κάθε τρεις ή έξι μήνες να πρέπει να κάνουμε μια ένεση και να παρέχεται προστασία για τρεις ή για έξι μήνες» δηλώνει ο Μέρκους Άλτφενλντ από το ινστιτούτο Χάινριχ Πέτε στο Αμβούργο. Η αμερικανική έρευνα θεωρεί πως είναι μια πολύ μεγάλη πρόοδος αν και δεν είναι ξαφνική.

Σύντομα ίσως και κλινικές έρευνες σε ανθρώπους

Αντισώματα εναντίον του Aids έχουν ήδη χορηγηθεί σε ανθρώπους που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV. Για τον Γερμανό επιστήμονα η αμερικανική έρευνα είναι ωστόσο τόσο σημαντική διότι για πρώτη φορά η προστασία διήρκησε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή μέχρι και 23 εβδομάδες σε έναν πίθηκο.

Εάν τα πειράματα στους πιθήκους αποδειχθούν επιτυχημένα, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν και οι πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Μέχρι στιγμής υπάρχουν τρεις τρόποι αντιμετώπισης του ιού HIV. Ο πρώτος είναι η ανάπτυξη ενός εμβολίου, το οποίο σύμφωνα με τον Μέρκους Άλτφενλντ θα διαρκέσει ακόμα μερικά χρόνια.

Ο δεύτερος τρόπος είναι η χορήγηση αντισωμάτων, όπως στην περίπτωση της αμερικανικής έρευνας, ωστόσο παρά τα πρώτα επιτυχημένα αποτελέσματα θα πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα των δοκιμών σε ανθρώπους, εκτιμά ο Γερμανός ειδικός.

Τέλος, υπάρχουν τα φάρμακα που παρεμποδίζουν τη μόλυνση και αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη. Και οι τρεις εκδοχές πάντως αποτελούν λόγο αισιοδοξίας για το μέλλον.

Γκούντρουν Χάιζε / Μαρία Ρηγούτσου