Ακριβή μου ντομάτα...

Τα πρωτοσέλιδα σχεδόν μονοπωλούν εδώ και καιρό οι αυξήσεις-φωτιά σε καύσιμα και τρόφιμα, όμως σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία, οι τιμές της ντομάτας είναι αυτές που καταγράφουν τη μεγαλύτερη αύξηση σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο τρόφιμο: 40% για όλες τις ποικιλίες μέσα στον Απρίλιο. “Για τον εκτιμώμενο πληθωρισμό όπως τον αισθάνονται οι Γερμανοί, το υπ’ αριθμόν ένα αντικείμενο αγανάκτησης είναι πλέον η ντομάτα”, σημειώνει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. “Σε τελική ανάλυση, ο καθένας πρέπει να αγοράσει τρόφιμα. Και οι περισσότεροι τρώνε ντομάτες.”

Ευθύνεται όμως και γι’ αυτό ο Πούτιν; “Η Ουκρανία δεν είναι βασικός προμηθευτής ντομάτας και πράγματι η τιμή της άρχισε να αυξάνεται πριν ο Πούτιν δώσει την εντολή για επίθεση στις 24 Φεβρουαρίου”, αναφέρει ο συντάκτης. Οι πραγματικοί ένοχοι φαίνεται πως είναι… οι Ολλανδοί. “Το χειμώνα παίρνουμε τις ντομάτες μας κυρίως από Ισπανία και Μαρόκο και από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο γίνεται η μεταστροφή στις ολλανδικές, βελγικές και γερμανικές ντομάτες”, εξηγεί στην εφημερίδα ο Χανς-Κρίστοφ Μπερ από τη Γερμανική Εταιρεία Πληροφοριών για την Αγροτική Αγορά (ΑΜΙ). “Φέτος όμως αυτή η αλλαγή σκυτάλης δεν πέτυχε γιατί οι Ολλανδοί καθυστέρησαν πολύ να αρχίσουν. Κάποιες φάρμες δεν θέρμαναν τα θερμοκήπιά τους όσο άλλες χρονιές το χειμώνα, με αποτέλεσμα η ανοιξιάτικη σοδειά να είναι μικρότερη και οι καρποί να ωριμάσουν με πιο αργούς ρυθμούς.”

Λίντνερ για πληθωρισμό και Ρώσους ολιγάρχες

“Πολιτικά ανοιχτός στην ιδέα της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας στο εξωτερικό”, δηλώνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ σε συνέντευξή του σε τέσσερις ευρωπαϊκές εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και η Handelsblatt, λίγο πριν από τη διάσκεψη με τους ομολόγους του των G7. “Σε ό,τι αφορά περιουσιακά στοιχεία ιδιωτών, πρέπει να δούμε τι είναι νομικά εφικτό. Πρέπει να σεβαστούμε τον κανόνα δικαίου ακόμη κι όταν έχουμε να κάνουμε με Ρώσους ολιγάρχες.”

Ερωτηθείς για το ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ως εγγυητή της σταθερότητας των τιμών σε καιρούς καλπάζοντος πληθωρισμού ο Λίντνερ λέει ότι “η μάχη δεν μπορεί να κερδηθεί μόνο από αυτήν [την ΕΚΤ], πρέπει να αναλογιστούμε τη συγκεκριμένη θέση μας στην ευρωζώνη και τι κάθε κράτος-μέλος μπορεί να κάνει σε δημοσιονομικό επίπεδο για να μετριάσει τις πληθωριστικές πιέσεις”.

Επαναλαμβάνει παράλληλα ότι δεν μπορεί να φανταστεί ένα είδος “αμοιβαιοποίησης του χρέους” στην Ευρωπαϊκή Ένωση. “Πρέπει να υπάρχει μια στενή σχέση ανάμεσα στο εθνικό χρέος, τους οικονομικούς κινδύνους και τους φορείς χάραξης πολιτικής σε επίπεδο κρατών-μελών. Δεν βλέπω κανένα όφελος στο να μοιραζόμαστε τους κινδύνους πριν οι κίνδυνοι αυτοί μειωθούν. Τα ίδια τα κράτη-μέλη της νομισματικής ένωσης ευθύνονται για τα δημόσια οικονομικά τους. Δεν είμαστε υπέρ μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνεχίζει να εκδίδει ομόλογα.”

Σχέδια για το “θαυματουργό” πράσινο υδρογόνο

Πράσινο υδρογόνο: “δεν περνάει ούτε μια μέρα, κατά την οποία μέλη της γερμανικής κυβέρνησης δεν εξυμνούν τις ευκαιρίες που παρέχει”, γράφει η Süddeutsche Zeitung, στην κατοχή της οποίας περιήλθε σχέδιο του Ομοσπονδιακού Συνδέσμου Ενεργειακής Οικονομίας και Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων (BDEW) που καταπιάνεται με τα εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν ώστε η Γερμανία να επωφεληθεί από το “θαυματουργό όπλο” εναντίον της κλιματικής αλλαγής, όπως χαρακτηρίζεται.

“Η ένωση που συνέταξε το έγγραφο διατύπωσης θέσεων έχει κατά νου ένα νόμο που θα προωθεί το υδρογόνο επιταχύνοντας το ‘μετασχηματισμό της βιομηχανίας φυσικού αερίου΄. Απαιτείται ένα εντελώς νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης που να ανταμείβει τόσο την παραγωγή όσο και τη χρήση υδρογόνου, για παράδειγμα μέσω των λεγόμενων συμβάσεων επί διαφορών (CfD), τις οποίες θέλει και η κυβέρνηση συνασπισμού. Οι εταιρείες αποζημιώνονται για τα επενδυτικά κόστη, τα οποία δεν μπορούν να αντισταθμίσουν μέσω μειωμένων δαπανών, για παράδειγμα για πιστοποιητικά διοξειδίου του άνθρακα”.

Φτάνει όμως το πράσινο υδρογόνο για όλους; Ο σύνδεσμος παραδέχεται ότι “χρειάζονται περισσότερες εισαγωγές και οι απαραίτητες υποδομές”. Σε κάθε περίπτωση “από το υδρογόνο δεν πρέπει να επωφεληθούν μόνο οι χώρες που θέλουν να απελευθερωθούν από τα ορυκτά καύσιμα ή τις ρωσικές πρώτες ύλες, αλλά και αυτές που το παράγουν”.

Κατερίνα Αλεξανδρίδη