«Tο χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι να πουλήσουν οι απαγωγείς την όμηρο στην Αλ Κάιντα»

Πρόκειται για την πρώτη σοβαρή δοκιμασία για την νέα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ και την κυβέρνησή της, καθώς οι απαγωγείς να απειλούν να δολοφονήσουν την αρχαιολόγο, εάν η Γερμανία δεν σταματήσει να συνεργάζεται με τη Βαγδάτη. Είναι η πρώτη φορά που γερμανός πολίτης πέφτει θύμα απαγωγής στο Ιράκ. Σημαίνει αυτό ότι στο εξής οι Γερμανοί που τάχθηκαν κατά του πολέμου στο Ιράκ γίνονται τώρα στόχος των ανταρτών, ρωτούμε τον ειδικό επιστήμονα σε θέματα τρομοκρατίας Μίχαελ Λούντερς.

«Είμαστε αντιμέτωποι με μια προσπάθεια να εμπλακούν στην υπόθεση και χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον πόλεμο. Πρόκειται για μια προσπάθεια άσκησης πίεσης σε μια κυβέρνηση, η οποία συνειδητά κράτησε αποστάσεις από αυτή τη σύγκρουση. Αλλά η συνεργασία της Γερμανίας με το Ιράκ στο πεδίο της εκπαίδευσης ιρακινών αστυνομικών, που λαμβάνει χώρα στα Αραβικά Εμιράτα, φαίνεται ότι ενοχλεί τους τρομοκράτες. Αυτή είναι η λογική εξήγηση της υπόθσεσης.

Υπάρχει όμως και μια πραγματιστική εξήγηση, η οποία σχετίζεται με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέον πολλοί αλλοδαποί στο Ιράκ. Πιθανότατα δεν έχει διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο το γεγονός ότι το θύμα της απαγωγής είναι Γερμανίδα. Ήταν απλώς αλλοδαπή από χώρα της Δύσης και αυτό είναι το αποφασιστικό σημείο», υποστηρίζει ο κ. Λούντερς.

Σημαίνει αυτό ότι οι απαγωγείς βρήκαν κάποιον, τον όποιον μπόρεσαν να απαγάγουν και μετά τους ήρθε να προβάλουν αιτήματα στη γερμανική κυβέρνηση, ρωτούμε τον γερμανό αναλυτή.

«Πράγματι, νομίζω αυτή η εκδοχή δεν θα πρέπει να αποκλεισθεί. Επίσης μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι αυτή η οργάνωση εμφανίζεται για πρώτη φορά. Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών γνωρίζει από πληροφορίες που έχει ότι πρόκειται για πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα. Το υπουργείο προσπαθεί με τη βοήθεια της γερμανικής πρεσβείας να έλθει σε επαφή με εκπροσώπους των φυλών στην περιοχή, όπου απήχθη κ. Όστχοφ, με σκοπό να διαπραγματευθεί με τους απαγωγείς. Το χειρότερο που θα μπορούσε να κάνει η ομάδα των απαγωγέων είναι να πουλήσει την όμηρο στην Αλ Κάιντα. Αυτή θα ήταν μια επικίνδυνη εξέλιξη», εκτιμά ο Μίχαελ Λούντερς.

Τα περιθώρια για τη γερμανική κυβέρνηση είναι στενά. Να ενδώσει στα αιτήματα των απαγωγέων είναι απίθανο. Τόσο η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ όσο και ο επί των Εσωτερικών υπουργός της Βόλφγκανγκ Σόιμπλε το αποκλείουν.

«Στην πραγματικότητα, είναι περιορισμένες οι δυνατότητες της κυβέρνησης. Δεν υπάρχει απευθείας επικοινωνία και είναι αδύνατον μέσω των επισήμων διαύλων να διασφαλίσει επαφή με την ομάδα των απαγωγέων. Η ιρακινή κυβέρνηση είναι αδύναμη αλλά και οι Αμερικανοί δεν έχουν τη δυνατότητα να απελευθερώσουν την όμηρο. Και αυτό θα μπορούσε να σημαίνει την καταδίκη της κ. Όστχοφ. Εκτιμώ ωστόσο ότι η υπόθεση της απαγωγής θα διαρκέσει πολύ χρόνο. Θα υπάρξουν κάποιες διαπραγματεύσεις και θα καταβληθεί προσπάθεια να βρεθεί μια φόρμουλα συνεννόησης με τους απαγωγείς, που θα λέει: δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στα πολιτικά σας αιτήματα, αλλά είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε», καταλήγει ο γερμανός αναλυτής.