H ιστορία της έγχρωμης ταινίας στη Mπερλινάλε
Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της εταιρείας Technicolor που έφερε επανάσταση στην έγχρωμη εικόνα στο σινεμά, η Μπερλινάλε παρουσιάζει ειδικό αφιέρωμα με 30 ταινίες που φέρουν την υπογραφή της.
Όταν το χρώμα μπήκε στον κινηματογράφο
Πριν από 100 χρόνια η αμερικανική εταιρεία Technicolor ξεκίνησε την επεξεργασία κινηματογραφικών ταινιών με χρώμα. Από το 1930 μέχρι το 1953 γυρίστηκαν πολλές, σημαντικές ταινίες με την πρωτοποριακή μέθοδο της Technicolor. H φετινή Μπερλινάλε παρουσιάζει σε ένα ειδικό αφιέρωμα 30 ταινίες από την εποχή εκείνη. Η ταινία «La Cucaracha» ήταν η πρώτη έγχρωμη ταινία της Technicolor εν έτει 1934.
Πρωτοπορία στα κινούμενα σχέδια της Disney
Tη δεκαετία του 1930 γνώρισαν μεγάλη επιτυχία ταινίες κινουμένων σχεδίων, οι οποίες ήταν από τις πρώτες που χρησιμοποίησαν την έγχρωμη εικόνα. Ο εφευρέτης της Τechnicolor Χέρμπερτ Κάλμους συνεργάστηκε μάλιστα με τον «πατέρα» του Μίκυ Μάους, Γουόλτ Ντίσνεϋ. Τα «Αστεία Μικρά Λαγουδάκια» (1934) ήταν από τις πρώτες ταινίες της Disney που γυρίστηκαν με χρώμα.
Εκθαμβωτικές αποχρώσεις
Ο «Μάγος του Οζ» είναι μία από τις ταινίες της Technicolor που γνώρισαν παγκόσμια επιτυχία. Σκηνοθέτες όπως ο Βίκτορ Φλέμιγκ χρησιμοποίησαν τις δυνατότητες του χρώματος για να προσδώσουν έναν πιο δραματικό τόνο στις κινηματογραφικές εικόνες τους. Οι έγχρωμες ταινίες γρήγορα μονοπώλησαν το ενδιαφέρον και του κοινού, σημειώνοντας μεγάλες εισπρακτικέςε επιτυχίες.
Νέα διάσταση στην κινηματογραφία
Περί τα μέσα της δεκαετίας του 1940 τα έγχρωμα φιλμ σημείωναν μεγάλες επιτυχίες, τόσο από καλλιτεχνική όσο και από καθαρά εμπορική άποψη. Μέχρι σήμερα τα αριστοτεχνικά χρώματα στην ταινία «Leave her to heaven» (1945) με πρωταγωνίστρια την Τζίν Τίρνεϋ μαγνητίζουν το βλέμμα. Πρόκειται για το κατεξοχήν αριστούργημα της Technicolor στην πρώιμη ακόμη εποχή του έγχρωμου σινεμά.
Χορός, μουσική, χρώμα
Την ίδια χρονιά κάνει την εμφάνισή του στις κινηματογραφικές αίθουσες το μιούζικαλ «Η Γιολάντα και ο κλέφτης» με πρωταγωνιστές τον Φρεντ Αστέρ και τη Λουσίλ Μπρέμερ. Η ταινία δεν σημείωσε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, κυρίως επειδή το κοινό δεν μπορούσε εύκολα να αποδεχθεί τον Φρεντ Αστέρ στο ρόλο του κακού. Σήμερα συγκαταλέγεται στις κλασικές ταινίες του είδους.
Με εξωτικό φόντο
Το βρετανικό μελόδραμα «Μαύρος νάρκισσος» έκανε την εμφάνισή του στις ευρωπαϊκές κινηματογραφικές αίθουσες λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η πλοκή έχει να κάνει με μια ομάδα μοναχών που αποφασίζουν να δημιουργήσουν ένα αυτοσχέδιο νοσοκομείο σε ένα απομακρυσμένο χωριό στα Ιμαλάια. Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου σε στούντιο του Λονδίνου, ενώ τα χρώματά της εντυπωσιάζουν.
Τα χρώματα της ζούγκλας
Μία από τις πλέον εντυπωσιακές ταινίες της Technicolor ήταν η «Βασίλισσα της Αφρικής» (1951) με τον Χάμφρεϋ Μπόγκαρτ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία γυρίστηκε πράγματι σε αφρικανική ζούγκλα, αν και όχι ακριβώς στην περιοχή όπου εκτυλίσσεται η ιστορία (μεταξύ Τανζανίας, Κονγκό, Ζάμπιας και Μπουρουντί». Μια πρώτης τάξης ευκαιρία για το δυτικό κοινό να πάρει μια γεύση άγριας ζωής.
Τίτλοι τέλους με τη Μέριλιν Μονρόε
«Οι άνδρες προτιμούν τις ξανθιές» (1953) με τη Μέριλιν Μονρόε ήταν μία από τις τελευταίες ταινίες με την υπογραφή Technicolor. Σταδιακά άρχισαν να εμφανίζονται πιο εξελιγμένες τεχνικές επεξεργασίας εικόνων, ενώ η Τechnicolor δεν κατάφερε να ακολουθήσει την εξέλιξη. Η 65η Μπερλινάλε αφιερώνει ένα μεγάλο τμήμα της στην πλούσια και σημαντική κινηματογραφική παρακαταθήτη της θρυλικής εταιρείας.