Σε αναζήτηση συναίνεσης για το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας

Διχάζει τις χώρες της Ευρωζώνης η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επαναφορά των δημοσιονομικών κανόνων στην ΕΕ, οι οποίοι έχουν ανασταλεί εδώ και τρία χρόνια αρχικά λόγω της πανδημίας και στη συνέχεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της μεγάλης αύξησης του πληθωρισμού, διχάζει τις χώρες της Ευρωζώνης. Η πρόταση συζητήθηκε χθες στη συνεδρίαση του Εurogroup, ενώ σήμερα θα εξετάζεται εκ νέου και από το Συμβούλιο Εcofin, δηλαδή τους υπουργούς Oικονομίας όλων των κρατώv-μελών της ΕΕ. Το σύνολο των χωρών συμφωνεί για την επαναφορά, από το 2024, των δημοσιονομικών κανόνων, που θα ελέγχουν τα ελλείμματα και το χρέος, ωστόσο διαφωνούν ως προς τον τρόπο.

Το βασικό πρόβλημα προέρχεται από τη Γερμανία, η οποία θέλει στην ουσία να ξεκινήσει η δημοσιονομική προσαρμογή των κρατών-μελών από το πρώτο εξάμηνο του 2023, μέσω της υποβολής συστάσεων ανά χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τη γερμανική θέση υποστηρίζουν ορισμένες χώρες του βορρά, όπως η Ολλανδία, η Αυστρία και η Φινλανδία.

Συμφωνία "α λα καρτ";

Από την άλλη όλες οι χώρες που έχουν υψηλό χρέος, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα και το Βέλγιο, επικαλούμενες τη σημερινή γεωπολιτική και οικονομική αβεβαιότητα που υπάρχει, θέλουν η δημοσιονομική προσαρμογή στην ουσία να ξεκινήσει από το 2024, όπως προτείνει η Κομισιόν. Διαφωνίες υπάρχουν και ως προς τα επιμέρους ζητήματα, τα οποία όμως θα εξεταστούν στη συνέχεια εντός του έτους, αφού προηγηθούν λεπτομερείς νομοθετικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Για παράδειγμα, η Γερμανία θέλει να παραμείνουν σε ισχύ οι προηγούμενοι αυστηροί κανόνες, που υποχρεώνουν τα κράτη-μέλη, υπό την απειλή κυρώσεων, να επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους για τη μείωση του χρέους, που θα καθορίζονται με συλλογικές αποφάσεις από όλα τα κράτη-μέλη. Αντίθετα οι χώρες του νότου, συμφωνούν με την πρόταση της Κομισιόν, να υπάρξουν διμερείς συμφωνίες της ίδιας με κάθε κράτος-μέλος για μια προσαρμογή «α λα καρτ», δηλαδή με βάση την κατάσταση κάθε χώρας και να δίνεται περισσότερος χρόνος.

Νίκος Μπέλος, Βρυξέλλες