Πυροδοτούν οι τράπεζες τη συζήτηση περί αναδιάρθρωσης;

«Οι τράπεζες θέλουν να επωφεληθούν από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους», με αυτό τον τίτλο η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt δημοσιεύει συνέντευξη του Κλάους Ρέγκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF)

Ο Γερμανός επικεφαλής του ταμείου επιμένει ότι το ελληνικό χρέος δεν χρειάζεται αναδιάρθρωση και υποστηρίζει: «H όλη συζήτηση είναι υπερβολική, την πυροδοτούν όχι μόνον τα μίντια, αλλά και οι τράπεζες, διότι μπορεί να έχουν κέρδη από ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους».

Και ο κ. Ρέγκλινγκ εξηγεί: «Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας το έχουν στα χέρια τους θεσμικοί επενδυτές, ανάμεσά τους ασφάλειες, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες. Οι ζημίες για τις τράπεζες σε περίπτωση αναδιάρθρωσης θα κινηθούν σε ανεκτά επίπεδα, αντίθετα τα κέρδη που θα καρπωθούν από τις αποδόσεις θα είναι σημαντικότερα.»

Στο ερώτημα πώς εξηγεί το γεγονός ότι και οικονομολόγοι εκτιμούν ως αναπόφευκτη την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ο Κλάους Ρέγκλινγκ υπογραμμίζει ότι όλοι παρατηρούν μόνον την ανοδική πορεία των χρεών, αλλά «υποβαθμίζουν την ικανότητα της ελληνικής οικονομίας να αναπτύξει, μετά από βαθιές μεταρρυθμίσεις, μια νέα δυναμική. Υπάρχουν ανάλογα παραδείγματα στη Λατινική Αμερική αλλά και στην Ασία, όπου το ΔΝΤ κατόρθωσε να εξυγιάνει χωρίς αναδιάρθρωση οικονομίες που βρίσκονταν σε πλήρες αδιέξοδο. Γι’ αυτό είναι δίκαιο να δώσουμε μια ευκαιρία στην Ελλάδα.»

Ο Γερμανός επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) υπογραμμίζει ότι υπάρχουν ασφαλώς ρίσκα, αλλά «για τελικά συμπεράσματα είναι ακόμη πολύ νωρίς. Η ΕΕ, το ΔΝΤ και η ΕΚΤ εκτιμούν ότι η Ελλάδα θα κατορθώσει να θέσει υπό έλεγχο την κατάσταση χωρίς αναδιάρθρωση.»

Στο ερώτημα γιατί είναι τόσο απορριπτικός σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ο κ. Ρέγκλινγκ δηλώνει: «Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς στηρίζεται στη φερεγγυότητα, δηλαδή στο γεγονός ότι δεν πρόκειται να σπάσουν τα συμβόλαια και οι συμφωνίες και ότι θα τηρηθούν οι όροι και οι ρήτρες.

Επιπλέον μια αναδιάρθρωση θα έπληττε ορισμένες τράπεζες, οι οποίες θα έπρεπε εκ νέου να διασωθούν με κρατική παρέμβαση. Δεν πρέπει επομένως να ακολουθήσουμε αυτή τη διέξοδο ελαφρά τη καρδία.»

Οι εξελίξεις στη Λιβύη μετά τον θάνατο του νεότερου γιου του Καντάφι σχολιάζονται σήμερα σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές εφημερίδες.

Οι βρετανικοί TheTimes υποστηρίζουν ότι πρέπει να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο το σφυροκόπημα κατά του Καντάφι: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι χωρίς τους στοχευμένους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ κατά των αρμάτων μάχης και των στρατιωτικών εγκαταστάσεων του καθεστώτος, οι δυνάμεις του Καντάφι θα είχαν σφαγιάσει ακόμη περισσότερους Λίβυους.

Από την άλλη είναι αλήθεια πως η κατάσταση είναι αστάθμητη.

Ο μεν συνταγματάρχης Καντάφι έχει σοβαρές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τους αντάρτες. Οι δε αντάρτες δεν έχουν όπλα, ούτε στρατιωτική εκπαίδευση, ούτε δυνάμεις για να ανατρέψουν το καθεστώς.

Η στρατιωτική επέμβαση πρέπει επομένως να ενισχυθεί για να σφυροκοπηθεί αποτελεσματικά το επιτελείο του Καντάφι στην Τρίπολη.»

Η γαλλική Liberation γράφει πως ο θάνατος ενός από τους γιους του Καντάφι σημαίνει «κλιμάκωση», αλλά και «αποφασιστική τομή» για τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και υπογραμμίζει: «Η ασάφεια των πολεμικών στόχων, μαζί με μία σαφή νίκη επί τόπου συνιστούν τις πραγματικές αδυναμίες της νατοϊκής επιχείρησης, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να αποπροσανατολίζουν. Διότι μπορεί η λιβυκή κυβέρνηση να κατέχει ακόμη την εξουσία, δεν μπορεί όμως να ανατρέψει την κατάσταση.»

Τέλος, η γερμανική Südeutsche Zeitung σημειώνει: «Φαίνεται ότι στο μεταξύ το ΝΑΤΟ ακολουθεί κάποιο άλλο στόχο. Οι ιδιαίτερα ακριβείς βομβαρδισμοί στα επιτελεία του Καντάφι στην Τρίπολη δίνουν την εντύπωση ότι το ΝΑΤΟ ακολουθεί ένα στόχο που το ΣΑ του ΟΗΕ δεν κατονόμασε: την ανατροπή του καθεστώτος.

Το ΝΑΤΟ επιτρέπεται να βομβαρδίζει στρατόπεδα, στρατιωτικούς στόχους, αλλά όχι παλάτια, σύμφωνα με το ψήφισμα των ΗΕ, αν και στο σύστημα Καντάφι δεν διαχωρίζει κανείς πια ποιο είναι το στρατιωτικό και ποιο το πολιτικό σκέλος του.»