‘Πολιτικό απολίθωμα’ το Λικούντ υπό τον Νετανιάχου

«Πολιτικό απολίθωμα» χαρακτηρίζουν σήμερα οι γερμανικές εφημερίδες τον Βενιαμίν Νετανιάχου αρχηγό από χθες του κόμματος Λικούντ.

Η Berliner Zeitung γράφει: «Ο Νετανιάχου αγωνίστηκε χρόνια να ρίξει από την ηγεσία του Λικούντ τον Σαρόν και να γίνει αυτός ο αρχηγός του κόμματος. Το πρώτο όχι μόνον δεν το πέτυχε, αλλά ο Σαρόν τον πρόλαβε ιδρύοντας δικό του κόμμα, το δεύτερο φαίνεται να το πέτυχε, είναι ήδη αρχηγός του κόμματος, αλλά κανείς από τους υπουργούς του δεν θέλει να χορέψει στον ρυθμό του Νετανιάχου. Σε αυτόν τον άνθρωπο αναγνωρίζει κανείς τις αιτίες της δήλωσης Σαρόν ότι θα έχανε απλώς τον χρόνο του, εάν έμενε έστω και μια ημέρα ακόμη στο Λικούντ.»

Η Frankfurter Rundschau υποστηρίζει:«Ανυπόφορη εθνικιστική οσμή αναδίδει το Λικούντ με τον Νετανιάχου. Λίγες οι ελπίδες επικράτησής του στις ερχόμενες εκλογές», ενώ η Die Welt παρατηρεί: «Με την εκλογή του Νετανιάχου το κόμμα Λικούντ βρέθηκε από χθες εκεί ακριβώς που ήθελε ο Αριέλ Σαρόν: μετά την αποχώρησή του από το Λικούντ ο Σαρόν, όπου σταθεί και όπου βρεθεί μιλά για την εθνικιστική φονταμενταλιστική χροιά του Λικούντ. Ορισμένοι μάλιστα λένε ότι η γριά αλεπού, παρακάλεσε μερικούς δικούς του να μείνουν στο κόμμα για να αποδυναμώσουν τους μετριοπαθείς, ώστε το Λικούντ να συρρικνωθεί στο αντιδραστικό εθνικιστικό του πυρήνα. Έτσι ο Σαρόν θα κατορθώσει να παίξει έναν νέο ρόλο και κυρίως θα μπορεί πιο άνετα να προχωρήσει σε νέες συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους.»

Η συνάντηση Μέρκελ Μπερλουσκόνι και το αδιέξοδο στα προβλήματα της Ιταλίας σχολιάζεται εκτενώς από πολλές γερμανικές εφημερίδες.

Η Frankfurter Allgemeine Zeitung κάνει αποτίμηση της συνάντησης Μέρκελ-Μπερλουσκόνι και καταλήγει: «Δεν υπάρχουν πολλά κοινά ανάμεσα στην Ιταλία και στη Γερμανία. Από τότε που η πρώτη εντάχθηκε στην νομισματική ένωση δεν εξαρτάται πια από τη Γερμανία, αλλά από την ΕΕ. Έτσι αναπτύχθηκε ένα είδος πολιτικής αποξένωσης ανάμεσα στις δυο χώρες. Ενδέχεται δε η γερμανική κυβέρνηση να βρει έναν πιο κατάλληλο εταίρο στο πρόσωπο του κυρίου Πρόντι, εάν νικήσουν στις εκλογές οι αριστεροί, διότι ο Πρόντι έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και γνωρίζει καλύτερα την ΕΕ.»

Τέλος η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung αφού αναλύει το αδιέξοδο στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας και τα έργα και τις ημέρες Μπερλουσκόνι υπογραμμίζει: «Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν αρκεί η καταψήφιση του Μπερλουσκόνι στις επερχόμενες εκλογές για να λυθούν τα προβλήματα της Ιταλίας, γιατί τόσο οι αριστεροί, όσο και οι δεξιοί δεν άφησαν μεγάλα περιθώρια για εκσυγχρονισμό της χώρας. Ακόμη και εάν νικήσει τον Απρίλιο η αντιπολίτευση θα διαπιστώσει γρήγορα ότι τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν, είναι πολυπλοκότερα από την αποκαθήλωση ενός πολιτικού. Ο συνασπισμός Πρόντι περιορίστηκε ως τώρα στην κατά μέτωπο επίθεση προς τον Μπερλουσκόνι και δεν φρόντισε ιδιαίτερα για το δικό του πολιτικό προφίλ.»