Οι περισσότεροι Έλληνες δεν αποδέχθηκαν ποτέ τη μοναρχία

«Την Δευτέρα συγκεντρώθηκαν στην Αθήνα σχεδόν όλοι οι γαλαζοαίματoι της Ευρώπης. Η αφορμή ήταν η ταφή ενός βασιλιά με ένα δύσκολο παρελθόν», γράφει η Berliner Morgenpost σε ανταπόκριση από την ελληνική πρωτεύουσα με τίτλο: «Οι Έλληνες αποχαιρετούν τον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο». Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει: «Η εξόδιος ακολουθία σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής, που ολοκληρώθηκε ωστόσο πριν από 48 χρόνια: Πρόκειται για τον θεσμό της μοναρχίας στην Ελλάδα, ένα πολίτευμα, το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες δεν αποδέχθηκαν ποτέ.

Ποτέ πριν η Αθήνα δεν είχε ξαναδεί τόσους γαλαζοαίματους συγκεντρωμένους. Εκατοντάδες ευγενείς από πολλές ευρωπαϊκές χώρες έδωσαν το παρών στη Μητρόπολη των Αθηνών κατά την εξόδιο ακολουθία για τον Κωνσταντίνο, ο οποίος απεβίωσε πριν από μια εβδομάδα. Μεταξύ τους τα βασιλικά ζεύγη από τη Δανία, την Ισπανία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Σουηδία. Από το Λουξεμβούργο ήρθε ο Μέγας Δούκας Ανρί και από το Μονακό ο ο πρίγκιπας Αλβέρτος από το Μονακό. Μετά την ελληνορθόδοξη λειτουργία ο Κωνσταντίνος Β' κηδεύτηκε στο οικογενειακό νεκροταφείο στο πρώην βασιλικό θερινό ανάκτορο στο Τατόι.

Μετά την πτώση της χούντας, οι Έλληνες σε δημοψήφισμα τον Δεκέμβριο του 1974 τάχθηκαν με ποσοστό σχεδόν 70% υπέρ της κατάργησης της μοναρχίας. Ο Κωνσταντίνος εξορίστηκε στο Λονδίνο. Όμως ο "Βασιλιάς των Ελλήνων", όπως αυτοαποκαλούνταν μέχρι το τέλος, δεν παραιτήθηκε ποτέ από τη διεκδίκηση του θρόνου. Οι τρεις γιοι του φέρουν επίσης τον τίτλο "μεγαλειότατος". Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο 55χρονος Παύλος, αναλαμβάνει πλέον τον ρόλο του μονάρχη χωρίς υπηκόους ως θεωρητικός διάδοχος του θρόνου».

«Πως η Τουρκία θέλει να ελέγξει τα αποθέματα αερίου στη Μεσόγειο»

«Τουρκική κυβέρνηση και Λβύη βρίσκονται σε αντιπαράθεση με την Ελλάδα για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου εντός των χωρικών της υδάτων. Τώρα η απόφαση εφετείου στην Τρίπολη εκπλήσσει όλους τους εμπλεκομένους», γράφει η Süddeutsche Zeitung με τίτλο: «Πως η Τουρκία θέλει να ελέγξει τα αποθέματα φυσικού αερίου στη Μεσόγειο.

Σημειώνει η γερμανική εφημερίδα: «Μετά τη δικαστική απόφαση υπάρχει κινητικότητα στην αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης από τη μια πλευρά και Αιγύπτου και Ελλάδας από την άλλη. Την περασμένη εβδομάδα το εφετείο έκανε δεκτή την αγωγή πέντε λίβυων δικηγόρων και απαγόρευσε την περαιτέρω εφαρμογή οικονομικής συμφωνίας που θα επέτρεπε στις τουρκικές εταιρείες να προχωρήσουν σε εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στα χωρικά ύδατα της Λιβύης.

Η συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα, που συνήφθη το 2019 μεταξύ Άγκυρας και της κυβέρνησης του τότε πρωθυπουργού της Λιβύης Φαγιέζ Αλ Σαράι, δεν αναγνωρίζεται από την ΕΕ. Η οικονομική ζώνη που δημιουργήθηκε από τη Λιβύη και την Τουρκία εκτείνεται διαγώνια στην ανατολική Μεσόγειο, αγνοώντας τα διεθνώς αναγνωρισμένα όρια των ελληνικών χωρικών υδάτων. Δεδομένου ότι η Τουρκία δεν έχει προσχωρήσει στη διεθνή συνθήκη για το δίκαιο της θάλασσας, η υπόθεση δεν μπορεί να εκδικαστεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Αμφιβολίες από την αρχή της θητείας της Λάμπρεχτ

«Την ορθότερη απόφαση την έλαβε στο τέλος η Κριστίνε Λάμπρεχτ. Μετά από περίπου ένα χρόνο στο τιμόνι του γερμανικού υπουργείου Άμυνας συνειδητοποίησε αυτό που πολλοί θεωρούσουν δεδομένο: ότι είναι λανθασμένη επιλογή για αυτό το αξίωμα και ότι το αξίωμα δεν είναι το σωστό για εκείνη», σχολιάζει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. 

H γερμανική εφημερίδα παρατηρεί: «Από την αρχή της θητείας της υπήρχαν αμφιβολίες αν θα καταφέρει να ανταποκριθεί σε μια τόσο απαιτητική αποστολή, που ήταν δύσκολη και πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η Κριστίνε Λάμπρεχτ, η οποία δεν είχε ποτέ σχέση με την αμυντική πολιτική, δεν ένιωσε το σπίτι της στο υπουργείο Άμυνας. Εκτός αυτού δεν κατάφερε να διασφαλίσει τη διεθνή αναγνώριση που θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση, αν πράγματι η Γερμανία θέλει να είναι εγγυητής της ευρωπαϊκής ασφάλειας, όπως έχει ανακοινώσει ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς».

Στέφανος Γεωργακόπουλος