«Ξανθιά, γαλανομάτα, θύμα απαγωγής;»

Στην υπόθεση της μικρής «Μαρίας» αναφέρεται εκτενές ρεπορτάζ του Der Spiegel. Όπως σημειώνει το γερμανικό περιοδικό «όταν η αστυνομία βρήκε τη μικρή Μαρία στο σπίτι μιας οικογένειας Ρομά, υποψιαζόταν πως επρόκειρο για αρπαγή ανηλίκου. Εντούτοις η ιστορία του κοριτσιού είναι τελείως διαφορετική».

Οι συντάκτες του άρθρου επισκέφθηκαν το σπίτι όπου μεγάλωσε η μικρή Μαρία και συνομίλησαν, μεταξύ άλλων, με μια από τις αδερφές της, αλλά και έναν γείτονα της οικογένειας. Το περιοδικό παρατηρεί: «Ένα μικρό κορίτσι με κοτσιδάκια: ξανθά μαλλιά, ανοιχτόχρωμο δέρμα, γαλαζοπράσινα μάτια, μπροστά σε έναν κόκκινο τοίχο. Επί μια εβδομάδα αυτή η εικόνα αντικατόπτριζε όλα τα δεινά που μπορεί να υποστεί ένα παιδί. Από τη στιγμή που αστυνομικοί ανακάλυψαν τη μικρή Μαρία σε κατοίκον έρευνα σε καταυλισμό Ρομά στα Φάρσαλα, υπήρχαν εικοτολογίες για το τι μπορεί να πέρασε αυτό το κορίτσι. Στην πραγματικότητα η αστυνομία έψαχνε για ναρκωτικά και όπλα, βρήκε όμως το κοριτσάκι, το οποίο φαίνεται τόσο διαφορετικό σε σχέση με την υπόλοιπη οικογένεια με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν άμεσα φήμες και υποψίες: η Μαρία ενδέχεται να είναι θύμα απαγωγής ή να έχει πουληθεί. Σε μια οικογένεια Ρομά που κρατάει το κορίτσι ως ατραξιόν, όπως παλαιότερα με τις αρκούδες που χορεύουν, θα μπορούσαν να το αναγκάζουν να ζητιανεύει ή να δουλεύει για αυτούς. Ξαφνικά, ο παλιός μύθος του τσιγγάνου που κλέβει ανοιχτόχρωμα παιδιά, ήταν και πάλι στο μυαλό όλων. (…) Η ιστορία της Μαρίας είναι όμως και μια ιστορία του καθημερινού ρατσισμού και των διακρίσεων που βιώνουν οι Ρομά».

«Η τηλεόραση αδιαφόρησε για το τεκμήριο της αθωότητας»

Στη συνέχεια το ρεπορτάζ αναφέρεται στα επιδόματα που έπαιρνε η οικογένεια των Ρομά για συνολικά 14 παιδιά αλλά και στο γεγονός ότι τα έξι εξ΄ αυτών φέρονται να γεννήθηκαν σε διάστημα 10 μηνών. Το Spiegel σχολιάζει: «Αλλά φτάνει αυτό σε μια χώρα όπου η απάτη σε βάρος του δημοσίου είναι ακόμη ευρέως διαδεδομένη για να τους κατηγορήσει κανείς ότι αγόρασαν, απήγαγαν και εκμεταλλεύθηκαν το παιδί; Ή ότι είναι μέρος μιας σπείρας εμπόρων; Ίσως η οικογένεια να ήθελε απλά να μεγαλώσει τη Μαρία για να πουλήσει τα όργανά της, εικοτολογούσαν σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ, αντιπαραβάλλοντας ρεπορτάζ από εμπόριο οργάνων με εικόνες από τον καταυλισμό των Ρομά. Οι άνθρωποι της τηλεόρασης αδιαφόρησαν για το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο θα πρέπει να ισχύει και για οικογένειες Ρομά. Σήμερα η ελληνική κυβέρνηση διατάσσει καθημερινά εφόδους σε καταυλισμούς Ρομά, σε αναζήτηση όπλων, ναρκωτικών και ξανθών παιδιών».

Οι συντάκτες επισκέφθηκαν και τον καταυλισμό των Ρομά στη Βουλγαρία, όπου ζει η βιολογική μητέρα της μικρής Μαρίας. Το ρεπορτάζ καταλήγει στα εξής: «Την Παρασκευή το βράδυ ένα τεστ DΝΑ επιβεβαίωσε τα λεγόμενα της Ρούσεβα. Η Βουλγάρα είναι η βιολογική μητέρα της μικρής Μαρίας. Συνεπώς οι έλληνες Ρομά, στους οποίους μεγάλωσε η Μαρία, δεν είναι ούτε έμποροι παιδιών, ούτε κλέφτες, αλλά απλώς οι δύο ενήλικες, οι οποίοι ήταν για τη Μαρία και από τη γέννησή της μπαμπάς και μαμά».

Nέες αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του κινητού της Μέρκελ

Η Saarbrücker Zeitung σχολιάζει: «Κάθε μέρα που περνάει μεγαλώνει η ζημιά την οποία προκαλεί το σκάνδαλο της NSA στις γερμανο-αμερικανικές σχέσεις. Την κύρια ευθύνη γι΄ αυτό έχει ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος αποδείχθηκε όχι μόνον αδίστακτος κατάσκοπος αλλά και θρασύς ψεύτης. Όσοι δεν είναι αφελείς; γνωρίζουν ότι όλα όσα είναι τεχνικώς δυνατά, γίνονται κιόλας. Ωστόσο όσα είναι εφικτά και γίνονται όντως, δεν μπορούν να είναι και αποδεκτά».

«Όποιος έχει τέτοιους συμμάχους, δεν χρειάζεται εχθρούς», επισημαίνει η Leipziger Volkszeitung: «Παρότι δεν έχει αποδειχθεί ακόμη ότι ο Ομπάμα γνώριζε για την παρακολούθηση της καγκελαρίου από το 2010, κανείς δεν φαίνεται να πιστεύει πραγματικά το αντίθετο. Ο λόγος: η πιθανότητα να ήταν όντως έτσι, είναι απλά πολύ μεγάλη. Εάν ευσταθούν οι κατηγορίες, τότε ο αμερικανός πρόεδρος απένειμε το 2011 το μετάλλιο της ελευθερίας στην Α. Μέρκελ, την ώρα που άφηνε να την παρακολουθούν».

Η Stuttgarter Zeitung σημειώνει: «Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο σαφές ότι η Γερμανία θα πρέπει να χειραφετηθεί από τους Αμερικανούς, κατά προτίμηση στο πλευρό των γειτόνων της. Ειδικά σε θέματα εξοπλισμού ή προστασίας των διαύλων επικοινωνίας η Γερμανία θα έπρεπε να επιμείνει σε μια κοινή στάση των ευρωπαίων εταίρων. Με εθνικό εγωισμό –κάποτε θα το αντιληφθούν αυτό και οι ΗΠΑ- δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν οι παγκόσμιες προκλήσεις».

Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη