Ισραήλ: Νέα επικοινωνιακή διαχείριση μετά το θάνατο Νασράλα;

Ανταπόκριση

Προφανώς, η ισραηλινή κυβέρνηση άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι, πέρα από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι επικρίσεις της διεθνούς κοινότητας που απορρέουν από τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό νεκρών, τραυματιών και προσφύγων, είναι σε θέση να κρίνουν την έκβαση ενός πολέμου που, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν τελειώνει εύκολα. Έτσι, μετά τους χθεσινούς πολύνεκρους βομβαρδισμούς με στόχο τον Χασάν Νασράλα και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη της οργάνωσης, η συνέντευξη τύπου που παραχώρησε τα μεσάνυχτα της Παρασκευής ο εκπρόσωπος του στρατού, διέφερε σε πολλά από αντίστοιχες προηγούμενες.

Συγκεκριμένα, σε μία ασυνήθιστη για τα δεδομένα έκκληση προς τους λιβανέζους πολίτες, ο εκπρόσωπος του στρατού, Ντανιέλ Χαγκάρι, προανήγγειλε ότι επίκειται άμεσα ο βομβαρδισμός τριών πολυκατοικιών σε τρεις διαφορετικές συνοικίες της Βηρυτού – μία προαναγγελία που συνοδεύθηκε με γεωγραφικούς χάρτες - με την αιτιολογία ότι στα υπόγειά τους έχει τοποθετηθεί βαρύς ιρανικός οπλισμός της Χεζμπολάχ. Με την παρέλευση 45 λεπτών μετά την δημοσιοποίηση της προειδοποίησης, οι συγκεκριμένες πολυκατοικίες βομβαρδίστηκαν.

Προειδοποιήσεις για επίθεση στην πλατφόρμα Energean

Αξίζει να σημειωθεί ότι, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου, η ισραηλινή πλευρά προέβη σε έμμεση – πλην όμως, σαφέστατη – αναφορά στους «στρατηγικούς ενεργειακούς στόχους του Ισραήλ την Ανατολική Μεσόγειο», υπονοώντας την πλατφόρμα διύλισης φυσικού αερίου της Energean στα ανοικτά των λιβανικών ακτών. Επρόκειτο για ακόμα μία ασυνήθιστη προειδοποίηση προς την Χεζμπολάχ, αναφέροντας ότι πολεμικά αεροπλάνα πραγματοποιούν συνεχείς προληπτικές περιπολίες, για να αποτρέψουν πυραυλικές επιθέσεις της οργάνωσης.

Πάντως, στο Ισραήλ σημειώνονται ποικίλες αντιδράσεις ως προς την χθεσινοβραδινή «προθυμία» του στρατού να δημοσιοποιεί «ευαίσθητες επιχειρησιακές λεπτομέρειες», εκμηδενίζοντας το προνόμιο του αιφνιδιασμού. Ωστόσο, αποτελεί κοινό μυστικό, ότι η νέα αυτή επικοινωνιακή τακτική δεν απευθύνεται μόνο στους άμεσους αποδέκτες της στον Λίβανο. Απευθύνεται κυρίως στην διεθνή κοινότητα, η οποία επανειλημμένα επικρίνει το Ισραήλ για τον βαρύ απολογισμό θυμάτων, που αφήνουν πίσω τους οι στρατιωτικές του επιχειρήσεις. Έτσι, το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον η νέα επικοινωνιακή διαχείριση του λιβανικού μετώπου θα προκαλέσει έναν επιθυμητό «επικοινωνιακό απόηχο», με το περιεχόμενο που θα ήθελε η ισραηλινή πλευρά.