Η Αριστερά και το «αγκάθι» του ΝΑΤΟ

Στο νέο προσφυγικό κύμα που προκαλεί τώρα ο πόλεμος στην Ουκρανία  και τη μαζική άφιξη προσφύγων τις τελευταίες μέρες και στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Βερολίνου αναφέρεται σε σχόλιο της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου και παρατηρεί: «Το Βερολίνο του 2022 μοιάζει σαν να έχει επιστρέψει στο 2015.  Μόνο την Κυριακή έφτασαν 13.000 πρόσφυγες. Οι Βερολινέζοι τους καλωσορίζουν. Μεταφέρουν τρόφιμα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, προσφέρουν καταφύγιο για τους πρόσφυγες στα δικά τους σπίτια, όπως έκαναν και πριν από μερικά χρόνια κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία. Η διάθεση για βοήθεια είναι τεράστια, όπως και η επιθυμία για μια εσωτερική, ψυχική ανακούφιση».

Για όσους βλέπουν εικόνες πόνου και καταστροφής, ο γερμανικός τρόπος ζωής μπορεί να φαίνεται ακόμη πιο προνομιακός από ό,τι είναι. Πολλοί νιώθουν ντροπή και αναρωτιούνται αν το σπίτι τους χωράει πρόσφυγες από την Ουκρανία». Η SZ όμως εστιάζει και στην έκκληση της γερμανικής κυβέρνησης για προσφορά χρημάτων αντί υλικών δωρεών. «Αυτό είναι μάθημα από το 2015. Το τραύμα του πολέμου, ο χωρισμός από στενούς συγγενείς είναι βαρύ φορτίο και πρέπει να το διαχειρίζονται ειδικοί. Αυτό δεν αποκλείει την ιδιωτική βοήθεια. Όμως το κράτος δεν πρέπει να αφήσει μόνους τους ενεργούς πολίτες να δράσουν. Γι αυτό και τα υπόλοιπα κρατίδια πρέπει να συμβάλουν άμεσα στην ταχεία ανακούφιση του Βερολίνου».

H Aριστερά, το ΝΑΤΟ και ο Πούτιν

Από την πλευρά της η αριστερή εφημερίδα Tageszeitung του Βερολίνου εστιάζει στη στάση μελών της γερμανικής Αριστεράς απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά και την παλιά συζήτηση περί ΝΑΤΟ σημειώνοντας:

«Η εμμονή στο μότο 'To NATO φταίει' εμποδίζει μια ειλικρινή συζήτηση στους κόλπους της Αριστεράς για την 24η Φεβρουαρίου και τις συνέπειές της. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν προελαύνει μέρα με τη μέρα στην Ουκρανία, μια χώρα που είναι στρατιωτικά αδύναμη. Ένας αριστερός που τώρα σκέφτεται ως εξής 'Nαι, όμως το ΝΑΤΟ' ή υποστηρίζει την 'Ειρήνη χωρίς όπλα' αποκλείει τον εαυτό του από τη συζήτηση. Από την άλλη πλευρά σε αυτή τη χώρα πολλοί άνθρωποι χαίρονται που υπάρχει το ΝΑΤΟ. Επίσης, και άλλες χώρες θέλουν να προσχωρήσουν στη Συμμαχία. Και ο γερμανικός επανεξοπλισμός θα ακολουθήσει. Πρόκειται για δεδομένα, με τα οποία θα έρθουμε αντιμέτωποι τα επόμενα χρόνια. Η αριστερή πολιτική μπορεί να έχει εποικοδομητική επιρροή - και με την έννοια ότι ο στρατός δεν πρέπει να πάρει το πάνω χέρι - αν αποχαιρετίσει παραδοσιακά μοτίβα σκέψης και αντιμετωπίσει με νηφαλιότητα τον νέο κόσμο».

Οι γυναίκες και ο πόλεμος

Με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας η αυστριακή Der Standard κάνει σε ρεπορτάζ της ιδιαίτερη μνεία στις γυναίκες της Ουκρανίας εν μέσω πολέμου:

«Οι γυναίκες ήταν εκείνες που μετέφεραν τα παιδιά τους σε ασφαλή σημεία, φρόντισαν ηλικιωμένους και αρρώστους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο τίθεται σε κίνδυνο και η δική τους ψυχική ακεραιότητα καθημερινά, εκτιμά ο Ράινχαρντ Χάιζερερ από τη ΜΚΟ Jugend Eine Welt. Σε περιόδους ανάγκης οι γυναίκες και τα κορίτσια είναι εκείνες που εκτίθενται σε ακόμη περισσότερο βάναυση βία, διακρίσεις και αδικία. Τα δικαιώματά τους περιορίζονται (…) Μελέτες έχουν δείξει ότι οι ένοπλες συγκρούσεις τροφοδοτούν την αύξηση της βίας σε βάρος των γυναικών. Σύμφωνα με την οργάνωση Brot für die Welt 'τα τραύματα του πολέμου στους στρατιώτες μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη βία κατά των γυναικών και των παιδιών. Αυτό επιτείνεται από τους παγιωμένους παραδοσιακούς ρόλους των φύλων, όταν οι γυναίκες και τα παιδιά πρέπει να φύγουν και οι άνδρες να μείνουν πίσω στο μέτωπο'».

Δήμητρα Κυρανούδη