Ελιγολάνδη: ένα ιδιαίτερο γερμανικό νησί

Η Ελιγολάνδη αποτελείται ουσιαστικά από δύο μικρά νησιά στη Βόρεια Θάλασσα. Μέχρι και το 1721 τα δύο νησιά συνδέονταν μεταξύ τους με μία λεπτή λωρίδα γης, η οποία όμως καλύφθηκε από τη θάλασσα μια για πάντα μετά από μια μεγάλη καταιγίδα. Η Ελιγολάνδη απέχει πολύ από τις ηπειρωτικές ακτές της Γερμανίας στη Β. Θάλασσα, ωστόσο αποτελεί τμήμα της γερμανικής επικράτειας.

Η Ελιγολάνδη αποτελούσε αποικιακή κτήση της Μεγάλης Βρετανίας μέχρι το 1890. Με τη Συνθήκη της Ελιγολάνδης-Ζανζιβάρης η Μ. Βρετανία συμφώνησε να παραχωρήσει στη Γερμανία το νησί της Βόρειας Θάλασσας με τον όρο η Γερμανία να παύσει να έχει κυριαρχικές αξιώσεις για τη Ζανζιβάρη στην Ανατολική Αφρική.

Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου η Ελιγολάνδη γνώρισε μεγάλη δόξα ως αγαπημένο τουριστικό θέρετρο των Γερμανών. Όμως στις αρχές της δεκαετίας του 1930 το ναζιστικό καθεστώς τη μετέτρεψε σε στρατιωτική βάση, επέκτεινε το λιμάνι και ενίσχυσε τα καταφύγια. Πολλά καταφύγια σώζονται μέχρι σήμερα.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Κατά τη διάρκεια του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου η Μεγάλη Βρετανία βομβάρδισε το νησί και στη συνέχεια το κατέλαβε. Πολλοί ντόπιοι κάτοικοι αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν. Με την επιχείρηση «Big Bang» η Μεγάλη Βρετανία ανατίναξε τις ναζιστικές βάσεις της Ελιγολάνδης.

Η Μεγάλη Βρετανία χρησιμοποίησε μεταπολεμικά την Ελιγολάνδη ως δική της βάση για στρατιωτικές ασκήσεις, κυρίως ρίψεις εκρηκτικών υλών. Το 1950 δύο γερμανοί φοιτητές από τη Χαϊδελβέργη έφτασαν στο νησί και έκαναν κατάληψη, γεγονός που λειτούργησε ως μοχλός πίεσης προς τη βρετανική κυβέρνηση.

Την 1η Μαρτίου 1952 η Ελιγολάνδη ξανάγινε γερμανική. Ωστόσο διατήρησε κάποια από τα προνόμια που είχε επί βρετανικής κατοχής, όπως για παράδειγμα την εξαίρεση από την καταβολή ΦΠΑ για προϊόντα πολυτελείας αλλά και τσιγάρα. Από το 1962 επίσης ανακηρύχθηκε σε λουτρόπολη (spa) της Βόρειας Θάλασσας, προσελκύοντας κάθε χρόνο τουρίστες από όλο τον κόσμο.

Η συγκοινωνία μέσω φέρι μπόουτ με την ηπειρωτική Γερμανία είναι συχνή. Πολλοί επισκέπτες έρχονται στην Ελιγολάνδη για μονοήμερες εξορμήσεις. Κάνουν τα ψώνια τους από νωρίς το πρωί, απολαμβάνουν το σπάνιας ομορφιάς τοπίο και επιστρέφουν το βράδυ.

Ο κοκκινωπός βράχος από ψαμμίτη, η «Ψηλή Άννα», όπως είναι γνωστός, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της Ελιγολάνδης που κόβει την ανάσα. Ο ψαμμίτης είναι το χαρακτηριστικό πέτρωμα του νησιού, το οποίο χρησιμοποιείται συχνά στις κατασκευές. Η Ελιγολάνδη είναι συγχρόνως και σημαντικός βιότοπος, όπου ζουν περίπου 350 είδη αποδημητικών πουλιών.

Εκατοντάδες λευκές φώκιες λιάζονται στις ακτές της νήσου Ντιουν, στο δεύτερο και μικρότερο νησί της Ελιγολάνδης. Θεωρούνται προστατευόμενο είδος και έτσι απαγορεύεται να τις προσεγγίσει κανείς σε ακτίνα μικρότερη των 30 μέτρων.