Εκατομμύρια άνθρωποι στον δρόμο της προσφυγιάς

Τα στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, η οποία καθιερώθηκε το 2000 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών και έκτοτε εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Ιουνίου. Όπως επισημαίνει η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ο συνολικός αριθμός όσων αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες, ζητούν πολιτικό άσυλο ή έχουν εκτοπιστεί από τις εστίες τους χωρίς να εγκαταλείψουν τη χώρα τους, ξεπερνά πλέον τον πληθυσμό της Γαλλίας και της Μ. Βρετανίας μαζί.

68,5 εκατομμύρια άνθρωποι εχουν ξεριζωθεί από τον τόπο τους και οι προβλέψεις δεν είναι αισιόδοξες, επισημαίνει ο Ύπατος Αρμοστής Φίλιπο Γκράντι: "Οι αριθμοί ήταν πάντα υψηλοί, αλλά τώρα αυξάνονται κι άλλο. Αυτό δείχνει ότι δεν επιλύονται οι διενέξεις, που αποτελούν την κύρια αιτία για την αύξηση των προσφυγικών ροών. Ζούμε σε έναν κόσμο, όπου είναι πλέον αδύνατον να διασφαλίσεις την ειρήνη", επισημαίνει ο ιταλός διπλωμάτης.

Σε Αφρική και Ασία οι εστίες κρίσης

Στη νέα αύξηση του αριθμού των προσφύγων συνέβαλαν ιδιαίτερα η συνεχιζόμενη κρίση στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ο πόλεμος στο Νότιο Σουδάν, καθώς και η φυγή από τη Μιανμάρ των μουσουλμάνων Ροχίνγκια, τους οποίους κάποιοι χαρακτηρίζουν ως την «πιο διωκόμενη μειονότητα σε όλον τον κόσμο». Τα δύο τρίτα των προσφύγων προέρχονται από συνολικά πέντε χώρες: Συρία, Αφγανιστάν, Νότιο Σουδάν, Μιανμάρ και Σομαλία. Εάν η διεθνής κοινότητα μπορούσε να τερματίσει τις ένοπλες συγκρούσεις έστω και σε μία από αυτές τις χώρες, ο αριθμός των προσφύγων θα μειωνόταν σημαντικά.

Οι περισσότεροι από εκείνους που εγκαταλείπουν τις εστίες τους παραμένουν στη χώρα τους, επιλέγοντας άλλον τόπο διαμονής. Από όσους περνούν τα σύνορα, οι πιο πολλοί παραμένουν σε γειτονικές χώρες και το παράδειγμα της Συρίας είναι χαρακτηριστικό: 3,5 εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία διαμένουν σήμερα στην Τουρκία. Καμία άλλη χώρα σε όλον τον κόσμο δεν έχει δεχθεί, προσωρινά έστω, τόσους πολλούς πρόσφυγες. Σε αναλογία με τον συνολικό πληθυσμό της χώρας πάντως, η «πρωτιά» ανήκει στον Λίβανο. Ο Φίλιπο Γκράντι δηλώνει ότι ανησυχεί ιδιαίτερα για τις προσπάθειες ευημερούντων ευρωπαϊκών χωρών να κλείσουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες. «Κατά την άποψή μας η Ευρώπη θα πρέπει να παραμείνει υπόδειγμα παροχής ασύλου, όπως ήταν μέχρι σήμερα. Γιατί αν η Ευρώπη κλείσει τα σύνορά της, πώς θα πείσουμε τις πιο φτωχές χώρες στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή, την Ασία, τη Λατινική Αμερική, να ανοίξουν τα δικά τους;» διερωτάται ο Ύπατος Αρμοστής.

Λιγότεροι πρόσφυγες στην Ευρώπη

Ο συνολικός αριθμός των προσφύγων διεθνώς αυξάνεται, αλλά συνεχώς μειώνεται σε μία Ευρώπη που κλείνει τα σύνορά της. Στη Γερμανία οι αιτήσεις ασύλου για το 2017 έφτασαν τις 187.000, αριθμόςμ πέντε φορές μικρότερος από τον αντίστοιχο του 2016. «Θα επιθυμούσαμε να παραμείνει η Γερμανία στην πρωτοπορία της προσπάθειας για μία κοινή πολιτική ασύλου και μετανάστευσης. Γίνονται πολλές και δυστυχώς ιδιαίτερα πολιτικοποιημένες συζητήσεις. Η Γερμανία ακολουθεί μία πολιτική που βασίζεται σε αρχές. Ελπίζουμε να συνεχιστεί αυτό...» τονίζει ο Φίλιπο Γκράντι.

Ντίτριχ Μάουρερ (SWR) / Γιάννης Παπαδημητρίου