«Δεν θα πρέπει να παρακάμπτονται τα κοινοβούλια»

Οι προτάσεις Μέρκελ – Σαρκοζύ για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη θα αποτελέσουν αντικείμενο σχολιασμού για πολύ καιρό ακόμη. Οικονομική διακυβέρνηση, φρένο χρέους, φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών... θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να υλοποιηθούν παρά τα χρονικά περιθώρια που έδωσαν οι δύο ηγέτες.

Για τον γερμανό ευρωβουλευτή των Φιλελευθέρων Βολφ Κλιντς δεν είναι κάτι το καινούργιο, τέτοιες απόψεις έχουν διατυπωθεί και στο παρελθόν, ούτε είναι και το δυνατό μήνυμα που περίμεναν οι αγορές.

«Δεν θα έλεγα ότι είμαι απογοητευμένος» δηλώνει στο Γερμανικό Ραδιόφωνο (DLF) ο Γερμανός ευρωβουλευτής. «Δεν περίμενα και κάτι το θεαματικό, γιατί δεν θα ήταν και αξιόπιστο. Είχαμε τη σύνοδο κορυφής της 21^ης Ιουλίου, δεν συζητήθηκαν μόνο κάποιες προτάσεις, αλλά λήφθηκαν και συγκεκριμένες αποφάσεις. Τώρα γίνεται η επεξεργασία για την εφαρμογή τους. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει νέες αποφάσεις, τη στιγμή που οι προηγούμενες είναι ακόμη στο χαρτί. Στα μάτια μου θα σήμαινε ότι πριν καλά - καλά εφαρμοστούν οι αρχηγοί κρατών περνούν στις επόμενες, επειδή δεν εμπιστεύονται αυτές που πήραν. Αυτό θα ανησυχούσε ακόμη περισσότερο τις αγορές. Άρα δεν είμαι απογοητευμένος, αλλά οι προτάσεις δεν περιέχουν και πολλά νέα στοιχεία. Η άποψη ότι χρειαζόμαστε μια πολλή στενή οικονομική, φορολογική και χρηματοπιστωτική πολιτική είναι διαπίστωση που υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

"Έχουμε θεσμούς"

Ο Βολφ Κλιντς προειδοποιεί να μην παρακάμπτονται οι υπάρχοντες ευρωπαϊκοί θεσμοί, και κυρίως τα εκλεγμένα αντιπροσωπευτικά σώματα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κυρίως τα εθνικά κοινοβούλια.

«Εκείνο που μ΄ ενοχλεί», λέει ο γερμανός ευρωβουλευτής, «είναι ότι το έργο συνένωσης της Ευρώπη θα το φέρουν σε πέρας και πάλι οι αρχηγοί κρατών ή οι αρμόδιοι υπουργοί. Αλλά και ότι ο κύριος βαν Ρομπέι θα γίνει επικεφαλής της λεγόμενης ευρωπαϊκής κυβέρνησης για μένα δεν ισχύει. Δεν σημαίνει ότι έχουμε ευρωπαϊκή κυβέρνηση, όταν οι πρωθυπουργοί ή οι αρμόδιοι υπουργοί συναντώνται δύο φορές το χρόνο. Διαθέτουμε ήδη μιας μορφής εκτελεστική εξουσία, είναι η Κομισιόν και θα πρέπει να την ενισχύσουμε και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, ώστε να εφαρμόζονται οι αποφάσεις που λαμβάνει. Εκείνο που τώρα έχουμε είναι ότι το συμβούλιο στην ουσία θέλει να παίρνει αποφάσεις προσπερνώντας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πιθανότατα – κι αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος - τα εθνικά κοινοβούλια. Δεν είναι ο σωστός δρόμος».