Ανοίγει σήμερα η 59η Μπερλινάλε στη γερμανική πρωτεύουσα

Η πρώτη Μπερλινάλε διοργανώθηκε το 1951 με τη βοήθεια των Αμερικανών ‘σαν ένα παράθυρο στον ελεύθερο κόσμο’, όπως τότε λεγόταν. Φέτος είναι η 59η φορά της και σύμφωνα με τους διοργανωτές κάθε χρόνο πουλάει γύρω στα 200.000 εισιτήρια, προσελκύοντας έτσι το πολυπληθέστερο κοινό για φεστιβάλ στον κόσμο. Κάποτε το Βερολίνο, στη δεκαετία του ‘20, έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στην κινηματογραφική παραγωγή και δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από το Χόλυγουντ. Όλα αυτά άλλαξαν όμως και μόλις μετά την πτώση του τείχους η πόλη άρχισε να επανακτά την κινηματογραφική της λάμψη και να είναι ένας σοβαρός τόπος παραγωγής ταινιών, αλλά και τόπος διαμονής πολλών παραγωγών, σεναριογράφων και σκηνοθετών, όπως για παράδειγμα του Τομ Τίκβερ: «Το κινηματογραφικό πρόγραμμα του Βερολίνου ήταν ο κύριος λόγος που ήθελα να μετακομίσω. Αμέσως όμως ανέπτυξα και μια έντονη συναισθηματική σχέση με την πόλη. Χρόνια ολόκληρα ταξίδευα με το τρένο στο Βερολίνο για να δω κινηματογράφο. Το Βερολίνο σημάδεψε την κινηματογραφική παραγωγή της Γερμανίας.»

Ο Τομ Τίκβερ μετακόμισε από το Βούπερταλ στο Βερολίνο και το παράδειγμά του ακολούθησαν πολλοί άνθρωποι του κινηματογράφου. Και δεν είναι μόνο οι εκατό αίθουσες προβολών και το Κέντρο Κινηματογράφου, το οποίο στο επταώροφο κτίριό του στεγάζει και το Μουσείο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης που επισκέπτονται κάθε χρόνο περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι. Εκτός αυτού στο Βερολίνο λειτουργεί και η περίφημη γερμανική Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, στην οποία σπουδάζουν 250 φοιτητές. Και ακριβώς απέναντι στεγάζεται η Μπερλινάλε.

Τρεις ελληνικές συμμετοχές εκτός διαγωνισμού

Δεν είναι όμως μόνον η Μπερλινάλε, είναι και οι παράλληλες εκδηλώσεις. Σε αυτές τις προβολές εκτός διαγωνισμού προβάλλεται η καινούργια ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου που έχει γυριστεί και στη Γερμανία «Η σκόνη του χρόνου» και «Ο παράδεισος είναι στη Δύση» του Κώστα Γαβρά, που θα είναι και η τελευταία ταινία που θα προβληθεί στο φετινό φεστιβάλ. Τέλος στο Πανόραμα θα προβληθεί η ταινία «Στρέλα» του Πάνου Κούτρα.

Στο Βερολίνο όμως γίνονται και άλλα φεστιβάλ, όπως για παράδειγμα το ‘Προσοχή Βερολίνο’, στο οποίο παρουσιάζονται ταινίες που παρήχθησαν στη γερμανική πρωτεύουσα και το σενάριο τους έχει να κάνει με αυτή.

Υπάρχει ακόμα και το φεστιβάλ του μετρό με την επωνυμία «Going Underground», το οποίο παρουσιάζει ταινίες μικρού μήκους. Το Βερολίνο γενικά τα τελευταία χρόνια έχει να επιδείξει επιτυχίες για να υπενθυμίσουμε μόνο κάποιες από τις πιο πρόσφατες, όπως το «Good bye, Lenin» και οι «Ζωές των άλλων». Και αν φέτος δεν καταφέρατε να είστε στη Μπερλινάλε, εξειδικευμένα τουριστικά γραφεία προσφέρουν ταξίδια με τελικό προορισμό τα στούντιο και τον κινηματογραφικό κόσμο της γερμανικής πρωτεύσας.