Αναζητώντας αξιόπιστο διαμεσολαβητή

Οι αναλυτές του γερμανικού και διεθνούς τύπου προσπαθούν σήμερα να «διαβάσουν» τα μηνύματα πίσω από τη νέα κλιμάκωση της κατάστασης στην Εγγύς Ανατολή μετά το Νοέμβριο του 2012 και να εντοπίσουν τα κίνητρα και τους στόχους των πρωταγωνιστών. Εκείνο που θεωρούν ότι δυσκολεύει αυτή τη φορά την κατάσταση είναι ότι δεν υπάρχει διαμεσολαβητής.

Άλλαξαν οι γεωπολιτικές ισορροπίες»

«Τον Νοέμβριο του 2012 ο τότε πρόεδρος της Αιγύπτου Μοχάμεντ Μούρσι διαμεσολάβησε και επέτυχε συμφωνία ανακωχής» υπενθυμίζει η γερμανική Neue Osnabrücker Zeitung. «Τώρα ο πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι διαβεβαίωσε ότι θα προσφέρει τις υπηρεσίες του προς την ίδια κατεύθυνση. Αλλά με μια τέτοια προσφορά που έγινε με μισή καρδιά, δεν θα πρέπει να περιμένουμε ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Διότι, σε αντίθεση με τον Μούρσι, ο οποίος ως Αδελφός Μουσουλμάνος αισθανόταν να έχει δεσμούς με τη Χαμάς, ο αλ Σίσι δεν έχει κάτι το κοινό με τους παλαιστίνιους αντάρτες και υπό αυτήν την έννοια τον συμφέρει ο περιορισμός της Χαμάς από το Ισραήλ» (…). « Όχι», καταλήγει ο σχολιαστής, «η Αίγυπτος δεν μπορεί να παίξει το ρόλο του διαμεσολαβητή και άλλος στον ορίζοντα δεν υπάρχει».

Με την άποψη του γερμανού σχολιαστή συμφωνεί η ιταλική Corriere della Sera. O σχολιαστής της λαμβάνει υπόψη του και τα διαφορετικά δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή. «Ένα μεγάλο τμήμα του κόσμου στη Μ. Ανατολή άλλαξε και μάλιστα ριζικά» επισημαίνει ο ιταλός αρθρογράφος. «Υπάρχουν άλλες γεωπολιτικές ισορροπίες, νέες απειλές, αλλά δεν υπάρχει κανένας διαμεσολαβητής. Σε περίπτωση που ξεκινήσουν χερσαίες επιχειρήσεις, κανείς δεν θα μπορεί να σταματήσει την ορμή του νέου πολέμου».

Ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας Die Welt στο Τελ Αβίβ αναρωτιέται, αν στόχος των νέων βομβαρδισμών στη Γάζα είναι ο αφανισμός της Χαμάς από προσώπου γης, κάτι που δεν θα ήταν προς το συμφέρον του Ισραήλ. Ας παρακολουθήσουμε τη σκέψη του: «Ο ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Λίμπερμαν με το αίτημά του για εξολόθρευση της Χαμάς υποστηρίζει μια θέση που αποτελεί εξαίρεση. Διότι σε περίπτωση πτώσης της Χαμάς στη Γάζα ποιος θα γέμιζε το κενό εξουσίας; Οι εκπρόσωποι της Φατάχ που δεν υπάρχουν στη Γάζα ή οι Σαλαφιστές και άλλες ισλαμιστικές οργανώσεις, σε σύγκριση με τις οποίες η Χαμάς υποστήριζε πάντα πιο ρεαλιστικές θέσεις; Μπορεί να θέλει το Ισραήλ να γεμίσουν το κενό εξουσίας ισλαμιστικές οργανώσεις τύπου ISIS; Η Χαμάς φαίνεται να είναι το μικρότερο κακό σε σχέση με το πώς εξελίσσεται η ευρύτερη περιοχή», υποστηρίζει ο γερμανός αρθρογράφος.

Η Βραζιλία ενώπιον και πολιτικής χρεοκοπίας;

Και ενώ η Γερμανία περιμένει με αγωνία τον τελικό της Κυριακής με αντίπαλο την Αργεντινή, η Βραζιλία ζει τον εφιάλτη του ταπεινωτικού αποκλεισμού. Η βρετανική εφημερίδα Times υποστηρίζει ότι η ήττα απειλεί το πολιτικό μέλλον της προέδρου Ντιλμά Ρουσέφ. « Η πρόεδρος της Βραζιλίας είναι εμφανώς συγκλονισμένη από την ιδιαίτερη μελαγχολία της χώρας της μετά τη βαριά ήττα», επισημαίνει ο σχολιαστής της. «Και με το δίκιο της. Ναι μεν υπάρχει ζωή και μετά το ποδόσφαιρο, αλλά υπάρχει και ο προεκλογικός αγώνας για τις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου, όπου η επανεκλογή της Ρουσέφ είναι αμφίβολη. Χρειάζονται σοβαρές και αξιόπιστες πρωτοβουλίες για μεταρρυθμίσεις στον κοινωνικό τομέα, ώστε να διασωθεί».
Το ίδιο ερώτημα θέτει η γαλλική L΄ Est Republicain: Υπάρχει ζωή μετά το ποδόσφαιρο; Δύσκολη η απάντηση σε μια χώρα όπως η Βραζιλία που διέρχεται οικονομική κρίση. «Πριν από μερικά χρόνια ο γίγαντας της Ν. Αμερικής με 200 εκατομμύρια κατοίκους κατείχε την 7η θέση ως παγκόσμια οικονομική δύναμη. Η κρίση αποκάλυψε τις αδυναμίες της και προκάλεσε την απογοήτευση ενός ολόκληρου έθνους. Όπως έγινε και με την ποδοσφαιρική ομάδα της».

Η βουλγαρική εφημερίδα Duma αποδίδει ευθύνες στη FIFA . «Η αλήθεια για τους Βραζιλιάνους βγήκε στο φως τη στιγμή που ήρθε αντιμέτωπη με μια πραγματικά ισχυρή ομάδα» επισημαίνει ο αρθρογράφος της. «Μέχρι τότε έγινε ό,τι ήταν δυνατό για να παραμείνει στη διοργάνωση μέχρι τον τελικό. Με αυτόν τον τρόπο κρατήθηκε ζωντανό το ενδιαφέρον των φιλάθλων, ώστε να δώσουν χρήματα και να πάνε στο γήπεδο (…) Έτσι η FIFA μετέτρεψε το αγαπημένο σπορ εκατομμυρίων σε χρηματομηχανή», καταλήγει ο σχολιαστής.

Επιμέλεια: Ειρήνη Αναστασοπούλου