Vučić glumi „stijenu u vihoru“, Naprednjaci „očerupani“

Ocjenjujući da je predsjednik Aleksandar Vučić u nedjelju preuzeo i ulogu šefa Republičke izborne komisije, saopštavajući rezultate sam, Zidojče cajtung podsjeća na Vučićevu izjavu da je Srbija „skrenula udesno“ na ovim izborima.

„Vučić, stijena u vihoru svjetskih zbivanja? Branilac građanskih vrijednosti protiv ekstremističkih tendencija? Činjenica da Vučiću takvo glumatanje prolazi odaje svašta o stanju srpske demokratije“, ocjenjuje minhenski list.

Zidojče piše da se Vučićev uspjeh temelji na činjenici da opoziciju niko ne čuje: „Vučić je bio sveprisutan s dobročiniteljskim porukama na državnoj televiziji kao i mnogim privatnim medijima bliskim vlastima. Izazivači, ako bi se i pojavili, predstavljani su kao problem."

„Nezadovoljstvo koje se kuhalo u narodu – recimo zbog uništenja životne sredine projektom kopanja litijuma koji gura Vlada – mahom je prigušeno nesigurnošću koju je izazvala kriza u Ukrajini. Izborni slogan ’Mir. Stabilnost. Vučić.’ djelovao je kao debeli jorgan koji je prigušio silne kontroverze“, ocjenjuje Zidojče.

List piše da Evropa može da očekuje „tradicionalno srpsko ljuljanje“ između Vašingtona i Brisela, te Moskve i Pekinga. „Doduše, ima dobrih razloga za pretpostavku da će se Beograd iz ekonomskih razloga ubuduće nešto više distancirati od Moskve. Ali to nikako od Vučića ne čini zagovornika zapadnih vrijednosti koji bi ubijeđeno vodio zemlju u zagrljaj EU.“

Prema ocjeni Zidojče cajtunga, Unija ne bi trebalo mnogo da se žali na takvo stanje u Srbiji, jer ga je previše dugo gledala i nije preduzimala ništa. „Pričica o Vučiću kao tobožnjem garantu stabilnosti na notorno nestabilnom Balkanu, bila je ugodna iz berlinske i briselske vizure."

Nesigurnost nije bila podsticajna za promjene

„Mir, stagnacija, Vučić“ – pod tim naslovom izvještava ugledni Frankfurter algemajne cajtung. „Nastavlja se dominacija državnog i stranačkog šefa Aleksandra Vučića u Srbiji, ali ta dominacija makar u Beogradu više nije neupitna i ukupno gledano je u opadanju“, ocjenjuje list.

U analizi se navodi da se Vučić u kampanji „kao i obično oslanjao na državne resurse i poslušno izvještavanje relevantnih masovnih medija“, te da mu je rat u Ukrajini donio dodatne političke poene: „Nesigurnost nije bila podsticajna za promjene“, piše frankfurtski list.

Pa ipak, Naprednjaci više nemaju sami većinu u parlamentu, dok je u Beogradu bilo tijesno. Kako piše, opozicija bi možda matematički i mogla da preuzme vlast u glavnom gradu, ali to je samo teorija.

„U nedjelju je više malih desno-radikalnih proruskih grupa ušlo u parlamente, a one su hipotetički potrebne za većinu protiv SNS. Uspjeh tih partija odgovara opštoj atmosferi u Srbiji koju Vučićevi mediji godinama stvaraju ili bar sistematski pojačavaju – u Putinovoj Rusiji se vidi spasonosno sidro protiv tobože dekadentnog Zapada“, navodi list i ocjenjuje da, osim Rusije, nema evropske zemlje u kojoj napad na Ukrajinu ima takvu podršku kao u Srbiji.

U tekstu se pominje da je opozicija iznijela optužbe o kupovini glasova, te da je više opozicionih političara pretučeno. „Ali prava nevolja u Srbiji nije u samom danu glasanja, već u poremećenim uslovima takmičenja. Recimo, opozicioni političari nemaju ili jedva imaju pristup najvažnijim medijima u zemlji“, piše list.

Rat u Ukrajini – dominantna tema

Rajniše post ocjenjuje: „Aleksandar Vučić je dobio predsjedničke izbore kako se i očekivalo. Ali njegova nacionalno-populistička SNS snažno je očerupana na parlamentarnim i lokalnim izborima u Beogradu."

Noje cirher cajtung piše da nije bilo sumnji u Vučićevu ličnu pobjedu, te da ovaj kontroliše medije i zna da „zajaše raspoloženje“ u zemlji. Opozicione teme, poput protesta protiv Rio Tinta, pale su u drugi plan, dok je dominirao rat u Ukrajini.

Ciriški list navodi da je opozicija jedino mogla očekivati pobjedu u Beogradu. „U mnogim državama jugoistočne i srednje Evrope motor političkih promjena su veliki gradovi, gdje živi dobro obrazovana i relativno imućna srednja klasa. Recimo, u Hrvatskoj, BiH, Rumuniji, Poljskoj, Mađarskoj i Turskoj glavnim gradovima upravlja opozicija. I u Beogradu bi opozicioni gradonačelnik bio trn u oku za Vučića i tračak nade za one koji su, uprkos nezadovoljstvu stanjem u zemlji, do sada odolijevali emigraciji kao izlazu."

„Ali malo je vjerovatno da će do toga doći“, nastavlja Noje cirher cajtung. „Vučićeva partija uzela je najviše glasova i u glavnom gradu. Preliminarni rezultati su krajnje tijesni. Ali ne može biti ni govora o trijumfu opozicije u Beogradu."

Ne izgubiti Mađarsku, a pridobiti Srbiju?

Kelnski Štat ancajger poredi pobjede Vučića i mađarskog premijera Viktora Orbana, i naziva ih potvrdom „desničasko-konzervativnog kursa“. „Ne izgubiti Mađarsku, a pridobiti Srbiju – to je kurs kojim mora da ide EU. A Orban i Vučić će jednom morati da odluče ko im je bliži: Brisel ili Moskva.“

„Izbori u Mađarskoj i Srbiji ojačali su poziciju predsjednika Rusije Vladimira Putina“, ocjenjuje Berliner cajtung, opisujući sistem vladavine Orbana i Vučića.

„Vučić, koji je ubjedljivo dobio predsjedničke izbore, u parlamentu je doduše upućen na partnere: vjerovatno će se udružiti sa partijom etničkih Mađara SVM, koja je pod uticajem Fidesa koji vlada u susjednoj zemlji“, dodaje list.

U sličnom tonu piše konzervativni list Velt: Vučićev „trijumf je trijumf čovjeka koji godinama razgrađuje demokratiju, koristi sukobe političkog Zapada i autokratskih snaga - i koji u svjetlu rata u Ukrajini po svaku cijenu želi da izbjegne da naljuti šefa Kremlja Vladimira Putina. Slična dinamika je u nedejlju dovela mađarskog premijera Viktora Orbana do izbornog uspjeha. Njihove pobjede su i Putinove pobjede u Evropi."

priredio N. Rujević

Pratite nas i na Facebooku, na Twitteru, na YouTube, kao i na našem nalogu na Instagramu