Putem svile ne stižu Samarićani

„To je događaj kakav bi se svidio Josipu Brozu Titu: šefovi vlada iz 16 evropskih zemalja, stotine delegata, 1.200 predstavnika iz preko 500 firmi, više od hiljadu novinara. I kineski premijer“, piše ugledni Zidojče cajtung. Minhenski list navodi da je evropskim državama na samitu u Beogradu u izgled stavljeno ukupno deset milijardi dolara za eventualne energetske i infrastrukturne projekte. Srpski domaćini sa premijerom Aleksandrom Vučićem na čelu prostrli su uvaženom gostu crveni tepih, i ne samo to. Li Kećijang će otvoriti most preko Dunava i postati počasni građanin Beograda. „Slično kao tokom posjete ruskog predsjednika Vladimira Putina u oktobru, i sada ekonomski tanki Srbi izvlače sve moguće simbole počasti kako bi motivisali visokog gosta i njegove šefove firmi na investicije.“

Reciklirani sastanak

Beogradski dopisnik Ziddojče cajtunga Florijan Hasel u tekstu ukratko objašnjava situaciju u Srbiji i okolnim zemljama: visoki dugovi, zaostala privreda, masivna birokratija. U jeku krize, iz Evrope teško ili nikako stižu krediti i investicije. Stoga ni Vučić ni njegov mađarski kolega Viktor Orban ne kriju da moraju da se okrenu Pekingu kako bi dobili dvije milijarde evra za brzu prugu između Beograda i Budimpešte. „Naravno, Kinezi ne dolaze kao dobri Samarićani. Kod onih deset milijardi koje je pomenuo Li Kećijang radi se o infrastrukturnim projektima na kojima će biti uposlene kineske firme. (…) Ali, i očekivani ishod sastanka u Beogradu je recikliran: jer kineski premijer je i novembra prošle godine u Bukureštu pominjao kreditnu liniju od deset milijardi. Tada je najavio da će ove godine početi gradnja brze pruge Beograd-Budimpešta. Sada se govori da će najranije sredinom sljedeće godine biti gotova studija izvodljivosti…“

Novinar Hasel potpisuje i duži komentar o istoj temi. „U Srbiji, koja nije članica EU pa Brisel ne može da nadgleda tendere, kritičari zamjeraju da se projekti sa Pekingom zaključuju uz sprečavanje konkurencije i da od toga domaća privreda malo profitira. Tu je paralela sa postupanjem Rusije kod – u međuvremenu propalog – gasovoda Južni tok. Ni tu nije bilo govora o transparentnosti, i tu su na korupciju ukazivali troškovi koji su bili daleko iznad evropskog nivoa. Još više korupcije – to je posljednje što treba međunarodno zaostalim zemljama srednje i istočne Evrope, ukoliko žele da se priključe ostatku Evrope.“ Dodaje se da je EU dovoljno moćna da zaustavi projekte koji nisu u skladu sa njenim pravilima – kao što je to bilo u slučaju Južnog toka. „Regionu trebaju investicije, ali EU mora širom da otvori oči“, dodaje se u Zidojče cajtungu.

Dobrodošla sredstva u ranjenom regionu

Štutgarter cajtung svoj dopisnički tekst iz Beograda počinje citatom iz bulevarskog lista Alo, gdje piše da je samit najveći politički spektakl u Srbiji još od Titove sahrane. „Kao i na prethodnim sastancima u Varšavi i Bukureštu, i ovdje su u centru pažnje nastojanja Kine da privrednom saradnjom takođe ojača i politički uticaj u regionu. Peking privlači partnere jeftinim kreditima za projekte koje će realizovati u sopstvenoj režiji. Milijardski zov Puta svile osvaja uši u ekonomski sušnoj čekaonici Evropske unije, ali i u kriznim članicama poput Mađarske. (…) Krediti i finansijska pomoć EU, SAD ili Svjetske banke ne mogu da pokriju ogromne potrebe i često se dodjeljuju pod strogim uslovima. Nade koje su prije svega Srbija i Mađarska uložile u Rusiju doživjele su težak udarac nakon što je šef Kremlja Vladimir Putin objavio kraj prestižnog projekta Južnog toka. Tako u ranjenom regionu sredstva iz Kine postaju više nego dobrodošla“, dodaje štutgartski list.

Samitu u Beogradu tekst posvećuje i švajcarski Noje cirher cajtung. „Glavni cilj Kine je vjerovatno stvaranje novih tržišta i skraćivanje rokova isporuke izvoznih dobara. Li je prvi kineski premijer koji je posjetio Beograd nakon 28 godina.“ U tekstu se konstatuje da Peking davanje kredita gotovo nikada ne vezuje uz političke uslove, ali da kreditirane zemlje moraju da prihvate da domaće firme dobiju tek djelić posla. „Kina je atraktivni partner za vlade Zapadnog Balkana između ostalog i jer njihovo približavanje EU ide traljavo. Još uvijek važi izjava novog predsjednika Evropske komisije Žan-Kloda Junkera da u narednih pet godina EU neće primati kandidate.“ Dodaje se da je Srbiji iz Brisela poručeno da je neophodna dalja normalizacija odnosa sa Kosovom i da se ne gleda blagonaklono na odnos sa Rusijom.