Dva Vučića – za strano i domaće tržište
17. januar 2017
Novinar Frankfurter algemajne cajtunga Mihael Martens piše o „Željezničkoj drami na Kosovu": „Neki vozovi postižu cilj iako do njega ne stižu". Posljedica incidenta: ratni pokliči u Beogradu. „Predsjednik države Tomislav Nikolić je zaprijetio slanjem srpske armije. To što je kosovska vlada poslala na Sjever Kosova specijalce, znak je da Albanci žele rat, rekao je. Sad, u Srbiji postoji samo jedan visoki političar koji Nikolića ozbiljno shvata, naime – sam Nikolić, jer su se Srbi navikli da na izjave svog predsjednika gledaju kao na loše vrijeme ili bolove u želucu. Ali umiješao se i premijer Aleksandar Vučić, koji vuče sve konce u Beogradu. On je zaustavio voz srpskog nacionalizma i vratio ga u Beograd, ali je zaprijetio i da je to posljednje upozorenje Albancima."
„Vučić je navodno i saznao da su Albanci planirali da postave eksploziv na šine. Eksploziv nije nađen, ali upozorenje je imalo efekta. Vučić se pokazao kao vođa koji vodi računa o deeskalaciji i pravoj mjeri. No, Vučićeva vladavina ipak funkcioniše drukčije. Kao i Mitrovica, i Vučić je dvostruk: postoji u verziji za izvoz, za inostranstvo, gdje istupa kao trezveni pragmatičar, što zaista i umije da bude. Ali, postoji i Vučić za domaće tržište, koji za još uvijek iznenađujuće veliku naklonost građana može da zahvali ne samo uspješnoj, reformski orijentisanoj, ekonomskoj politici i tome što važi kao odlučni maher – već i tome što unutrašnju politiku inscenira kao permanentnu nacionalističku sapunsku operu."
Autor podsjeća da ovaj voz nije bio tako „istorijski" kao što je to srpska vlada tvrdila. „Odavno postoji redovna železnička linija iz Srbije za Kosovo. Ona saobraća, a da je pri tome ne zaustavlja kosovska policija. Samo sa vagonima koji nisu oblijepljeni srpskom spoljnom politikom. Jedan takav voz, pa i da dolazi iz Beograda, ne bi upao u oči, ali ovaj je trebalo da privuče pažnju. Beogradski list Danas, jedan od sasvim malo listova koji su kritični prema vladi, a pri tome liberalni, nazvao je taj incident farsom koja podsjeća na vremena srpskog nasilnika na vlasti – Slobodana Miloševića. Tako daleko se ne mora ići. Ali ovo zaista nije bio lep potez Vučića."
Još nema pravog mira
Glavni urednik portala Telepolis Florijan Recer je između ostalog napisao: „Nisu samo Avganistan, Irak, Libija ili Sirija zemlje u kojima poslije vojnih intervencija i dalje vladaju ratovi ili nemiri. O uspjehu vojnih intervencija koje se poslije Hladnog rata često nazivaju i humanitarnim misijama, moglo bi se pisati i povodom jedne starije NATO-intervencije, Kosovskog rata iz 1999. To se desilo uz prvo učešće njemačkih vojnika poslije Drugog svjetskog rata u jednom „humanitarnom" ratu koji se kosio sa međunarodnim pravom, na osnovu odluke tadašnje crveno-zelene vladajuće koalicije."
„Zajedno sa ministrom odbrane Rudolfom Šarpingom, Fišer (tadašnji ministar spoljnih poslova Joška) je tvrdio da je Jugoslavija sa predsjednikom Slobodanom Miloševićem pripremala etničko čišćenje Kosova – oni su govorili o planu „Potkova" čije je postojanje isto tako slabo mogao da se dokaže kao i masakr u Račku [...] NATO je podržavao paravojsku kosovskih Albanaca UČK koja je kao teroristička grupa devedesetih godina počela da se bori za nezavisnost Kosova. UČK je predstavljala kopnene snage, koje se u takvim ratovima uvijek traže kako bi na tlu osigurale vazdušne akcije. Borbe između UČK koja je već bila osvojila dijelove Kosova, i jugoslovenske armije, prethodile su intervenciji NATO. UČK je još 1998. nasilno protjerala mnoge Srbe i vršila masakre; tek poslije rata je na „dobre" momke NATO počelo drukčije da se gleda, a pred međunarodnim sudom u Hagu su pokrenuti postupci."
„I poslije sedamnaestogodišnjeg stacioniranja jedinica NATO i odvajanja Kosova od Srbije uz osnivanje nove države 2008, i pored permanentno stacioniranih jedinica NATO u okviru KFOR u regionu još nema pravog mira između većinskih kosovskih Albanaca i srpske manjine koja živi uglavnom na sjeveru Kosova."
Poslije kratkog opisa situacije vozom i spora koji je tim povodom nastao, te prenošenja reakcija albanskog premijera Edija Rame i kosovskog premijera Ise Mustafe, Recler piše: „U nedjelju je predsjednik Srbije Tomislav Nikolić zaoštrio situaciju i upozorio da će svaki dalji sukob koji bude potekao iz Prištine „loše da se završi". Ukoliko budu ubijani Srbi, tamo će biti poslata srpska armija, ali Srbija nikada neće provocirati sukob i neće nikoga napasti – ali je u obavezi da štiti Srbe na Kosovu."